Special Chapter:Payphone

46 0 0
                                    

HER POV

I'm at the payphone trying to call home

All of my change I've spent on you

Where are the times gone baby it's all wrong

Where are the plans we made for two? 🎶

This is it. Kakalimutan ko na lahat ng sakit. Ayoko na. Tama na.

Panirang tugtugan. Nananadya pa ata. -_-

Umupo muna kami ni Mommy habang naghihintay ng flight. Nakapag-check in na rin kami kanina kaya siguro pauwi na ngayon si Kuya Kristoff. Nagkaiyakan nga na naman kanina eh.

Habang kumakain muntik ko ng maibuga ang kinakain ko ng may itanong si Mommy, "Baby girl, may nanliligaw ba sayo?" Holy sht.

"P-po? W-wala po." Sabay tuloy ng kinakain ko. Totoo naman di ba? Wala. Wala na.

"Baby....may hindi ka sinasabi sakin." At dun ako napatingin kay Mommy sabay yakap at umiyak sa mga bisig niya.

"Shhh...don't cry. Maybe it's not yet the right time di ba? Tsaka parang di ko siya gusto for you eh." Pailing-iling na sabi ni Mommy at napatingin sakin nung mapansin niya sigurong nakatingala ako sa kanya.

I heard her sigh then said, "Pumunta siya kagabi sa bahay."

Napabitaw ako sa kanya at pinunasan yung pisngi ko. "T-talaga po? Akala ko po kasi umalis na siya eh."

"Yup, umalis ata siya after niyong mag-usap, yun yung kuwento ni NayNay mo pero bumalik din kaso ayun lasing na. He even shout very loud while crying."

Poker face ako kaya napansin ata ni Mommy. Siya? Umiyak? No way.

"I'm serious. Hinawakan pa nga sa binti yung Kuya Kristoff mo nagmamakaawa na tulungan siyang magkausap kayo pero pinauwi ko na. Ala-una na ng umaga nasa labas pa? Mga kabataan talaga oh." Pagpapatuloy niya.

Nagmakaawa? Hindi niya kayang gawin yun. Yun pa? Isang ESTRADA? I shook my head. No. "Ayoko sa mga bad boy baka saktan lang niya ang nag-iisang baby girl namin kaya don't worry tapos na yun. Huwag mo na masyado isipin, pagdating natin sa Canada, makakalimutan mo na rin ang lahat ng sakit ng puppy love na yan." I just nodded as a response. Blanko ang isip ko ngayon.

Siya tong nagsabi na ayaw na niya di ba? Hindi man direct pero yun na rin yun. Bakit pa siya nagmakaawa? May Ivy naman na siya ah? Ano pang kailangan niya sakin? Psh. Lasing lang yun. Tama-tama. Pangungumbinsi ko sa sarili ko.

"Baby girl cr lang si Mommy ah? Wait me here. I love you." Then she kiss my forehead.

"Everyone has a reason nak. Lahat ng bagay kaya yun nagagawa ng tao kasi may dahilan, may malalim na dahilan ang lahat ng bagay kaya you have to be matured enough to listen. Kung naguguluhan ka, ask then listen carefully. Try to hear his side first bago ka magdesisyon ok? Ang divorce pinag-iisipan ng mabuti. Hindi yan mainit na kanin na kapag ayaw mo na eh iluluwa mo nalang. Ok? Daddy loves you. Bye." Then tumayo na yung lalaki at iniwan ako dung naka-nga nga.

Buti nalang di niya nakita at unayos agad ako ng upo. Nakikinig kasi ako ng mapansin kong parang para sakin yung sinasabi niya ah?

Nang-iinis lang? Kahit hindi divorce yung issue ko, puros "hear his side" naman ang pinupunto. Nakakaburyo. Arg! Nakakabaliw pa tong wala kang kausap dito kasi pano ba naman ang tagal bumalik ni Mommy. Makapaglaro na nga lang sa phone.

Pero kapag minamalas ka nga naman palowbat na. Itatago ko na sana sa bag ko ulit ng sunod-sunod ang tunog ng message tone ko. Ay! Oo nga pala ang daming missed calls at messages kanina bago ko to patayin.

Si Mr.MP ?! (KathNiel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon