လက္ထဲက ပုဇြန္ဆန္ျပဳတ္ခ်ိဳင့္ကို သတိထားကိုင္
ရင္း အုတ္တံတိုင္းေဘး ျခံႏွစ္ျခံကို ဆက္ထားတဲ့
တံခါးေပါက္မွ BABY တို႔အိမ္ဘက္ ကူးလာခဲ့
သည္. Breakfast ဝိုင္းမွာေတာ့ ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ကိုဝါးရင္း စာထိုင္ဖတ္ေနတဲ့ BABY ကို
ေတြ႔ရသည္.. မီးဖိုခန္းကေန စြပ္ျပဳတ္အိုး နဲ႔ ထြက္
လာတဲ့ BABY ေမေမက သူ႔ကိုျမင္သြားပီး..
" Saint ေလး အဲ့ဒီမွာ ဘာရပ္လုပ္ေနတာတုန္း
ဝင္လာေလ သားရဲ႕ "
သူက BABY ေမေမကို ရယ္ျပလိုက္ကာ လက္ထဲက ခ်ိဳင့္ကိုေျမႇာက္၍..
" ဒီမွာေလ ေမရဲ႕ BABY အတြက္ ပုဇြန္ဆန္ျပဳတ္ လာပို႔ေပးတာ "
" အမေလး BABY တြက္ဆိုေတာ့ ေမ့ဖို႔ မပါဘူးေပါ့ "
" အာာ.. အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး ေမ့ဖို႔ေရာပါတယ္
အမ်ားႀကီးယူလာတာ "
ခ်ိဳင့္ထဲက အေပၚဆင့္ကို ေမ့အတြက္ ဦးဖယ္ ေပးလိုက္ပီး ေအာက္တဆင့္ ကိုဇြန္းတပ္ကာ
BABY ေ႐ွ႕ခ်ေပးလိုက္သည္... သူစဝင္လာ
ကတည္းက အဖက္မလုပ္ဘဲ မုန္႔စားမပ်က္ စာဖတ္မပ်က္တဲ့ BABY က အခုလည္း ႀကိဳက္လွပါခ်ည္ရဲ႕ ဆိုေသာ ပုဇြန္ဆန္ျပဳတ္ကိုေတာင္ ငဲ့မၾကည့္..
ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေျခေနကိုရိပ္မိသြားတဲ့ ေမ က ဘာျဖစ္ၾကျပန္ပီလဲ ဆိုေသာ
သေဘာျဖင့္ ေမးေငါ့ျပလာတာမို႔.. သူက
အသာ သြားျဖဲကာ ေမ့ကို လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္း
ေကြးျပလိုက္သည္...
သူက ဇြဲမေလ်ာ့ဘဲ BABY လက္ထဲက ကိုက္လက္စ ေပါင္မုန္႔အပိုင္းေလးကို ဆတ္ခနဲဆြဲယူ
ကာ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ဝါးလိုက္ပီး...
"စားပါ BABYရယ္. ဒီဆန္ျပဳတ္ကို P' ျပဳတ္လာတာမဟုတ္ေပမယ့္ အိုးထဲကေန ဒီခ်ိဳင့္ထဲ
P' ကိုယ္တိုင္ထည့္လာတာသိလား. "
သူ႔စကားကို ေမက ရယ္ေနေပမယ့္ ေဘးက ကေလးလူႀကီးကေတာ့ ဆန္ျပဳတ္ထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ပုဇြန္ထုပ္ တစ္ေကာင္ကို ဇြန္းနဲ႔ ဇြက္ခနဲ
ေခါင္းတစ္ျခား ကိုယ္တျခား ျဖစ္ေအာင္ဖဲ့ပစ္လိုက္
ပီး စားပြဲကထသြားေတာ့သည္..
"BABY ရယ္ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့ P' ေနာက္တခါမသြားေတာ့ဘူး ကတိေပးပါတယ္ဆိုမွ "
ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ သူ႔အနားကိုအတင္းကပ္
ရင္ဘတ္ထဲ မရမကဝင္တိုးေနေသာ ခ်စ္ရသူကို
ငံု႔ၾကည့္ပီး သက္ျပင္းေငြ႕ေငြ႕ခ်မိသည္..
ပုလဲေငြဥေရာင္လိုၾကည္လင္ေနေသာအသားရည္
ပန္းဆီေသြးလႊမ္းတဲ့ ေဖာင္းႏုႏုပါးျပင္..ခ်ယ္ရီဖူး
ႏႈတ္ခမ္းလံုးလံုးးေလးနဲ႔ ဘုရားစူး သူ႔ထက္ ၂ ႏွစ္
ႀကီးေသာ ေကာ္႐ုပ္ေလးကို သူကျမတ္ႏိုးလြန္းစြာ.
အ႐ူးမူးဘဲ ခ်စ္ရသည္..မိဘခ်င္းကလည္း စီးပြားဖက္ ပါတနာေတြ ခ်စ္သူျဖစ္ပီးသိပ္မၾကာ ေဘးျခံကို
P'တို႔မိသားစုေျပာင္းလာရာမွ သူတို႔ပတ္သတ္မႈကိုလည္း လူႀကီးေတြသိသြားရသည္.. ငယ္လြန္းေသးတဲ့အရြယ္ေတြမို႔ အနည္းငယ္သတိေပးပီး.
သေဘာတူေပးထားၾကတာေၾကာင့္လည္း.. သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ဟာ သာမာန္အခ်ိန္ေတြဆို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မ်က္စိေအာက္ကအေပ်ာက္မခံႏိုင္ေအာင္ခ်စ္ၾကသည္.. အင္း အခုတေလာေတာ့
သူက ဝင္ခြင့္ေၿဖဖို႔လံုးပန္းေနတာေရာ ေဖေဖ့အလုပ္မွာ အေျခခံကေန နည္းနည္းခ်င္း စပီးေလ့လာေနတာေၾကာင့္ P'အနားမွာ အားတိုင္းအရင္လို
အခ်ိန္ျပည့္မေနႏိုင္ေတာ့..
သူ႔ရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာP'ကလည္း တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားႀကီးျဖစ္သြားတာေရာ သူအနားမွာမ႐ွိခ်ိန္ေတြေရာ အခြင့္ေကာင္းယူပီး P'mean တို႔နဲ႔
တူတူ ကားၿပိဳင္ေမာင္းတာေတြ club တက္တာ
ေတြလုပ္ပီး ယြစကီးထခ်င္လာသည္...
" BABY ေရ စိတ္ဆိုးေနေသးရင္လည္း စိတ္ဆိုးေနတယ္ျပန္ေျပာပါဦး . ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးျဖစ္သြားပီလား..ေနာက္မသြားေတာ့ဘူးလို႔ေျပာေနတယ္ေလ "
ဒီမ်က္ႏွာေလးကိုမညိဳးေအာင္ခ်စ္ေပးခဲ့ေတာ့...
ေခ်ာ့ေနရင္း သူကစိတ္ျပန္ေကာက္ခ်င္ေနတယ္..
နားသန္သီးတစ္ဖက္ကို လာဆြဲရင္း အသံေလးက
ဆူေအာင့္ေအာင့္ နဲ႔.. ထြက္လာတယ္.
သူ႔နားဆီက P'ရဲ႕လက္ကိုလွမ္းယူလိုက္ပီး သူ႔လက္ထဲ ေထြးဆုပ္ထားရင္းမွ..
" P' ပီးခဲ့တဲ့တစ္ေခါက္ကလည္း ဒီလိုဘဲေျပာခဲ့တာဘဲေလ..P'ကို ကြၽန္ေတာ္က ခ်ဳပ္ခ်ယ္သလို
ျဖစ္ေနတယ္ဆိုေပမယ့္ အဲ့ဒါ P'ကိုစိတ္ပူလို႔
အရမ္းခ်စ္လို႔..P' အဲ့ဒါကိုေရာ ခံစားမိရဲ႕လား "
"သိပါတယ္ဆို BABY ရယ္ ေနာက္တခါ Ai'
Mean တို႔ဘယ္လိုေခၚေခၚ လံုးဝ..
မသြားေတာ့ဘူးေနာ္ ဒီလိုမ်ိဳးလံုးးဝဘဲ "
လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုယွက္ကာ.ၾကက္ေျခခက္ပံုလုပ္ျပတဲ့ သူ႔ကို BABY က ၾကည့္ပီးရယ္ခ်င္ဟန္ျဖင့္
မ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္လႊဲသြားသည္.. သူေခၚလို႔သာ
အေဖာ္လိုက္ေပးရတဲ့ Mean ကေတာ့ ဒီစကားကိုၾကားလ်ွင္ သူ႔ကိုလည္ပင္း လာညစ္ ေပလိမ့္မည္..sorry ပါေယာက္ဖေရ..
" ကဲ စိတ္ဆိုးေျပပီဆိုလည္း ဒီမ်က္ခံုးႀကီးကို ကုပ္
မထားနဲ႔ေတာ့ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ အေရးေၾကာင္းေတြ
ထလာေတာ့မယ္ "
တြန္႔ကုပ္ထားဆဲမ်က္ခံုးထူထူတို႔ကို လက္မနဲ႔လက္ညိဳးသံုးပီး ေျဖေပးေနတဲ့ P'ရဲ႕ လက္သြယ္သြယ္ကို ဆြဲယူလိုက္ပီး နီရဲေနေသာ လက္ဖေႏွာင့္ေလးကို တခ်က္ ကိုက္ပစ္လိုက္တယ္.
"အ.. ဘာလို႔ကိုက္တာတုန္း နာသြားပီ "
"နာပါေစ ေပါ့ နာေအာင္ကိုက္တာဘဲဟာ "
မေက်မနပ္နဲ႔ႏႈတ္ခမ္းေထာ္သြားတဲ့ လူသားေလးကို ရင္ခြင္ထဲဖမ္းထည့္လိုက္ပီး စိမ့္ပန္းဆီေရာင္
ပါးျပင္ႏုႏုေပၚ အၾကင္နာေတြ နင့္ေစလိုက္တယ္
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္သူသိလိုက္တာက ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္
ငါးႏွစ္ပတ္လည္မွာ ေဂၚလီလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ P'ကို
လံုးဝ လႊတ္ထားလို႔မရေတာ့ဘူးဆိုတာဘဲ...
TBC 💕
