multide gece'nin yaşamını ele alan bir video var
Gece
Derin bir nefes aldım,tekrar ve tekrar.farklı bir şeyler düşünmeye çalıştım.ama yine olmadı.bu ne boktan bi histi böyle,bir insanın ciğerlerine dolan oksijen bu kadar mı acıtabilirdi?bu kadar mı iğrenç hissettirebilirdi kendini?bir insan hiç mi huzurla uykuya dalamazdı?hiçmi huzurla uyanamazdı?kendime 'neden ben?' veya 'keşke böyle olmasaydı'kelimelerini hatırlatmıyorum bile.çünkü ben o evreleri geçeli çok uzun zaman oldu.şimdi çok farklı bi şeyi yaşıyorum ben.kendimden nefret etmekten bıktım artık,insanlardan,hayattan.ne kadar nefretim olursa olsun hayatım değişmiyordu ki.boşunaydı tüm bu nefretim,kendi nefretimde boğulup ölecektim.bunu istemiyordum ki ben.ben,nefretimle o'nu boğmak istiyordum,öldürmek'de değildi isteğim.acı çeksin,kahrolsun,ölümü kurtuluş olarak görsün o kıymetli canına.evet,tam olarak istediğim buydu.o zamanlar fazla küçüktüm.ama bak şimdi dim dik ayakta ve karşındayım,senden kıymetli kızında dahil herşeyini,tüm hayatını alıcağım.Ve sen seneler önce ben küçük bi kız çocuğuyken nasıl sana karşı koyamadıysam,nasıl aciz kaldıysam karşında,benim o halimden'de beter bi şekilde yalvaracaksın bana, ümit akay seni köpek gibi değersiz kılacağım şu hayatta.geleceğiyle beraber tüm hayatını yok ettiğin bu kız yapacak bunu,küçük bir kız çocuğu.
Berk(gece'nin abisi)
Karşımdaki kızın bana karşı olan boş çabalarına bakıp,tiksindim.cidden neydi bu yaşadığım?benim gereksiz hayatım işte diye düşündüm içimden.başka ne olabilirdi ki sanki?ben düşüncelerle boğuşurken,kız kucağıma oturdu ve ellerini kollarıma sürttü,bana doğru iyice yaklaştı,boynumda gezindi elleri,tam yanaklarıma değeceği sırada birden ittim kucağımdan.ne sanıyorduki kendini bu kaltak.bardağımdaki viskiyi kafama dikip,kalktım oradan.arka çıkışa doğru yöneldim,birde kapıdaki gazetecilerle uğraşacak havamda değildim hiç.gerçi hiçbir zaman olmuyordum ama bizi sikleyen yoktu şu dünyada.gece hanım bile takmıyodu ki.sabah arayıp,türkiyeye dönmesini söyledim.bi bok olmadı maalesef,uzun bir tartışma ve suratıma kapanan telefon dışında.küçük kardeşim orda tek başına liseyi bitirmeye çalışıyordu ve ben ondan uzakta babamın azarlarıyla bir ömür geçiriyordum.hayat ne kadar da zordu böyle..
Gece
Kabusla uyandığım uykumun ardından tabiki uyuyamamıştım.zaten neden bu kadar erken yattığımı da bilmiyorum ya,neyse.abimle sabah sabah tartışmak olmayan moralimin iyice içine etmişti ve ben uyumaktan başka bişey düşünememiştim.artık hem fiziksel hemde zihinsel bir yorgunluğum var.birden kafamda çınlamaya başlayan sesle yatakta doğrulup,komidinimde ki telefonuma uzandım.arayan merveydi hemde bu saatte?telefonu açıp,kulağıma getirdim.
"Alo,gece?"
"Evet."
"Uyuyo muydun,uyandırdım mı seni?"
"Hayır."beni boktan kabuslarım ve saçlarıma değen annemin sevgi dolu dudakları hariç hiçbirşey uyandıramıyor merak etme.ve 2.seçenek zaten artık yok.
"Nasılsın?"derin bi nefes aldım.
"Merve ne oldu yine,beni bu saate nasılsın demek için aramadın dimi?."
"Evet,yani hayır.onun için aramadım sana söylemem gereken önemli şeyler var,yeni bi şeyler bulduk sanırım."
"Peki,seni dinliyorum"
"Gece,ümit şuan türkiyede ve geri gelemeyecek,ayrıca kızını'da yanına alıyor ve türkiye'ye kesin dönüş yapıyor."
"O'nu bu kadar korkutacak ne halt etmiş ki?"
"Uyuşturucu mal alım ve satım işlerini burada daha da büyüttü biliyorsun,farkında olmadan batağa saplandı,borca battı ve kaçıyor korkak herif."tam'da ondan beklenecek bişey,şaşıracak bişey yok'da türkiyeye şimdi dönmesi hiç işime gelmedi.
"Tamam merve,ayrıntıları türkiyede konuşucağız gibi görünüyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Koyu Gri
Genç Kız Edebiyatı"küçük bir kızken intikamın tohumları vardı ruhumda,şimdi ise senin kaybolabileceğin kadar büyük bir ormana sahibim.."
