Doctor Who Ortak Hikaye #Wattys2015

Sahte Başbakan

‘’Ölüm ve yıkımı seçerseniz, ölüm ve yıkım da sizi seçer’’          

 

‘’Jygar gezegeninde ki  Melodi Yoluna gidebiliriz. Ya da sırf sana yabancı olmayacak bir yere Venezuela da ki Angel Falls şelalesine gidebiliriz. Gerçekten büyüleyicidir Donna, şelaleden Melek Düşüyor gibi bir izlenim bırakır insanda’’ dedi Doktor TARDIS konsoluna yaslanmış bir şekilde. Donna konsol’un çevresindeki organik yapısal kirişin üstüne bıraktığı kahverengi deri ceketini giydikten sonra Doktor’a alaylı bir şekilde bakarak:

-Bu sefer daha sıradan bir yere gitmeye ne dersin Marslı çocuk?

-Donna, sana daha önce de söyledim ben Marslı değilim diye karşılık verdi Doktor yüzündeki hafif tebessüm ile. ‘’Peki, neresiymiş o sıradan yer?’’ diye sonradan ekledi.

-Eve gitmek istiyorum. Bu sefer eve gidip, büyük babamı görmeliyim. Doktor bakışlarını Donna’ya çevirdi. Hafif bir tebessüm ederek:

-İstekleriniz emirdir Bayan Noble dedi ve bir-iki düğmeye basıp tarihi ayarladıktan sonra konsoldaki kolu indirdi. Sütun yukarı aşağı hareket ederken Doktor’un 900 yıldır aşina olduğu o sesi çıkarıyordu. TARDIS 1-2 saniye sonra Chiswick’de cisimleşmişti.  Doktor organik yapısal kiriş’in üstüne bıraktığı paltosunu aldı. TARDIS’in kapısını yavaşça açıp dışarı çıktı.

-İşte Başak Süper Kümesi-Samanyolu Galaksisi-Güneş Sistemi-Dünya-İngiltere-Londra-Chiswick’deyiz Donna tam istediğin gibi. Saat 16:50 acele edersek 5 çayı için eve yetişebiliriz bence ne dersin? Doktor Donna’dan bir ses gelmeyince arkasına döndü. Donna elinde bir telefonla TARDIS’e yaslanmıştı.

-Donna? dedi tek kaşını kaldırarak Doktor.

-Ah affedersin, ne diyordun? Sosyal medyaya bakıyordum da duymadım.

-Onlarca yer dolaştık Medusa Şelalesi,Clom,Midnight. Sonra seni şehrine geri getirdim ama sen 5 çayına yetişmek ve ailenle hasret gidermek yerine kalkıp ilk iş olarak sosyal medyaya mı bakıyorsun?

Donna gözlerini olabildiğince dört açarak:

-Çaya olduğundan fazla önem veriyorsun Doktor.

-Eski bir alışkanlık. Hadi gidip yaşlı Wilfred’i görelim.

Doktor henüz iki adım atmıştı ki bir şeyi unutmuş’da hatırlamış gibi paltosunun iç cebinden bir araba anahtarı çıkarıp TARDIS’i kilitledi. Yüzündeki her zaman ki hafif tebessümlerinden biriyle Donna’ya dönüp:

-Gördün mü? Araba gibi kilitledim. TARDIS, benim zaman-mobilim.Ahhh!!!

Donna telaşla: Ne oldu? diye bağırdı. ‘’Cebimde bir şeyler titreşiyor Donna.’’ diye karşılık verdi Doktor.

Doktor elini cebine atarak cebinde titreşen sonik tornavidayı çıkardı.

-Bir sinyal alıyor dediği anda titreşim kesildi.’’İlginç.  Bu ilk kez başıma geldi. Tabii her şeyin bir ilki vardır.’’ Donna’ya dönerek:

-Hadi gidelim Donna, yoksa 5 çayını kaçıracağız!!! Yine.

Üzülerek Donna ve Doktor’un 2 sokak ötede ki Donna’nın evine gidişini atlıyoruz. Boş yere sizi sıkmak istemediğimiz için yapmamız gereken bir şey bu, o yüzden hemen eve geldikleri ana gideceğiz.

-Donna!!! Diye bağırdı Wilfred kapıyı açtığında Donna’yı görür görmez ve ona Donna’nın sevinç çığlığı eşlik etti. Wilfred sonra Doktor’u gördü ve sonra ilk kez görür gibi ‘’Doktor!!!’’ diye bağırdı.