Doctor Who Ortak Hikaye #Wattys2015

3..2..1.. Yılbaşı!(Ön Bölüm)

“Efendinin gücü giderek artıyor, yakında… Çok yakında…”

“Tüm evren onun yüceliğini kabul edecek” diye Slyvia’nın eksik cümlesini tamamladı Donna. Doktor bu konuşmaya şahit olurken yaşadığı şaşkınlık tahmin edilemez boyuttaydı.

“Donna?” diye seslendi fakat Donna onu duymamazlıktan geldi.

“Kimse onun kadim zekasını alt edemez.” dedi kısık denebilecek bir sesle Donna. Doktor o an Donna’nın yüzünde şeytani bir gülümseme olduğuna yemine edebilirdi.  Tam tekrar Doktor ''Donna'' diyecekken Wilfred “Ne kadarda yüce bir düşünce” diyerek söze atıldı. Doktor ne olduğuna bir anlam veremezken Slyvia kahkahayı koyuverdi. “Ahahah, sonra bende dedim ki ‘Saçmalama, tabii ki çok güzel olmuşsun.’ düşünebiliyor musun Donna? Emily’e güzel olmuşsun demek zorunda kaldım, hahaha.” Donna sanki bir transtan çıkmış gibi annesinin kahkahalarına eşlik etti. Doktor’un onlara bakan şaşkın yüzünü fark etmesiyle kahkaha giderek azalarak sonunda ciddi bir hal aldı.

“Ne oldu? Hey, sen yoksa bizi mi dinliyordun? Seni meraklı ahaha…” diye lafı şakaya vurmaya çalışırken Doktor’un yüzündeki ciddi ifade bir an olsun bile değişmedi.

“Az önce ne dedin sen Donna?”

“ Seni meraklı dememe mi alındın?”

“Hayır hayır ondan önce, tüm şu konuşmadan önce.”

“Emily’in doğum gününden bahsediyorduk, ne var bunda?”

Doktor olanlara bir anlam veremiyordu. İlk defa şaşkınlık yerine korku duygusu onda ağır basmıştı. Ne olduğunu bilememenin verdiği acizlikten mi yoksa en yakın arkadaşının olmuş olabileceği kişi düşüncesinden mi olduğunu bilemiyordu. Bu anlayamama duygusu giderek içinde büyüyor ve onu içten içe çürütüyor gibiydi. Doktor derin düşüncelere dalmışken Donna aniden ayaklandı ve “Hindi!” diye bağırdı. Konuşmaya dalıp fırındaki hindiyi 3.kez unutmuşlardı. Wilfred saatine bakıp “Hadi son on dakika!” diyerek kafasındaki geyik kulaklı tacını düzeltti. İlk defa yılbaşında içi gerçekten sevgiyle ısınmıştı. Doktor Wilfred’in bunu 3.kez yaptığını fark ettiğinde kafasındaki taşlar yavaş yavaş yerine oturmuştu. Dünya’da olduğu bir yılbaşının normal geçmeyeceğini o da tahmin etmişti.  

Birkaç dakika sonra Slyvia’nın gözleri kocaman açıldı, ağzını açtı fakat bir kelime dahi etmedi. Wilfred ona seslenince hiçbir şey olmamış gibi gülümseyerek karşılık verdi. Mutfaktan birden bir çığlık sesi geldi ve Doktor yerinden fırlayıp Donna’nın yanına gitti.

“Donna! Ne oldu?!”

“Ah bilmiyorum, birden elimden düşürdüm tabağı.” Doktor tezgahın üstündeki bezi alıp hızla Donna’nın elini sardı. Donna’nın gözleri yine dalıp giderken, Doktor’un ağzından birkaç kelime döküldü:

“Efendi, her şeyden üstündür.”