Staircase

VI

VI

No one believes

 

~Harold's POV

"Harold, hindi ka ba nababahala dito sa bahay na tinutuluyan natin?" pagtatanong sa akin ni Jewel, ang girlfriend ko. Umiling na lang ako sa kanya at inakbayan siya, patungo kami ngayon sa kwarto ko, kasama ko doon si Boisen.

            "Jewel, don't believe what they said. It's just a part of their wild imaginations." I said to her. Hindi ko alam kung bakit sa dalawang babaeng kasama namin ay pinakitaan daw nang batang babae, I have no idea what they are talking about dahil bakit walang nagpapakita sa akin. Weird and its not creepy though.

            "But, Harold."

            "No buts, Jewel." I kissed her in her cheeks pero ngumiti lang siya sa akin.

            Nagpatuloy naman kami sa kwarto at siya naman ay naupo sa kama at ako naman ay binuksan na lang ang tv at nanood kaming dalawa. Medyo naging boring ang vacation naming ito dahil sa mga nangyayari sa amin at umalis pa si Lotus ayan tuloy wala kaming kalog sa barkada, kung meron man nandiyan si Greg, masyado namang mataray.

            "Ah, Harold... hanggang kailan ba tayo dito?"  she asked.

            Nilingon ko naman siya. "Hanggang sa malapit na magsimula ang class?"

            "Wait what?! So ibigsabihin 2 months pa tayo dito?" gulat na tugon niya sa akin. Yes ilang araw pa lang din naman kami dito at ilang buwan ko nang kinausap si Mang Rem para ireserve sa amin 'tong bahay na 'to para sa matutuluyan namin pero ganun talaga, kailangan sulitin ang bakasyon.

            "Jel, may problema ba dun?" I asked her.

            Nakatingin lang siya sa akin saka iniwas ang tingin at bumaling sa panonood nang tv. Napabuntong hininga naman ako at kinuha na lang ang phone ko at naglaro na lang. Habang naglalaro ako ay nabo-bored ako at parang gusto ko na lang matulog dahil wala naman kaming ginagawa dito sa bahay, walang excitement.

            I yawned and feel asleep.

~Jewel's POV

Hindi ko na kinulit pa si Harold sa magiging pag-stay namin dito sa lugar na 'to. Yes, ang vacation namin ay tumatagal nang three months pa nga pero sa ngayong naging bakasyon namin ay gugustuhin ko na lang na umuwi kaagad kaysa mag stay pa dito for about two months. Actually, hindi naman ganito ako dati sa mga nakaarang bakasyon namin, naging iba lang talaga 'yung galaw nang paligid sa akin at sobra akong naninibago. Yung para masaya ka naman peor bakit parang hindi?

            There is something bugging in me, I don't know it but I want to know what it is.

            Napabuntong hininga naman ako dahil sa nabo-bore ma ako sa pananatili namin o ito ba 'yung feeling na aayaw na ako sa lugar na sinugal naming puntahan upang magpakasaya? Siguro, there comes a time that you would take some challenge in your life to face your fear and life and death. In world, there's no forever atleast we stayed for a better.

            I looked at Harold, mahimbing na siyang natutulog. Wala naman kasi si Jam sa baba kasi inikot na naman nang kakambal niya sa barrio upang mapalagay na naman daw ang loob at hindi na mabahala. Nakakaasar naman kasi si Lotus eh, umaalis alis pa. Hindi ko siya masisisi kung ganun dahil pati ako gusto ko nang umalis pero may pwersa sa akin na hindi dapat.

            Na dapat, manatili lang ako dito.

            Umayos naman ako nang pagkakaupo ko para makahiga ako nang maayos at tumabi kay Harold. I sudden closed my eyes, but the door caught my attention. Napamulat talaga ako nang makita kong bukas ang pintuan, as in open siya. I remember that I locked it at hindi ko talaga siya iniwang bukas. Oh well baka hinangin lang.