DABUM ~❤️

Bölüm 10

Dahyun :

Jaebum bana resmen aşık olduğunu itiraf etmişti...

Aşık olduğunu...

Yanağıma kondurduğu minik öpücük kızarmama neden olmuştu. Ona baktım.
Bir kaç saniye boyunca sadece birbirimize baktık.
Her şey çok mu hızlı ilerliyordu ?
Jaebum'a bakmayı bırakıp yere baktım.
"Peki o kız kimdi Jb?"
Ona ilk kez Jb demiştim. Samimi olduğunu düşünüyordum.

Jaebum "Dahyun o kız Song Ha Yoon'du. Sana her şeyi en başından anlatmak için uygun bir zaman olup olmadığından emin değilim" dedi.
Ellerini sıkıca tuttum.
"Anlat lütfen" dedim.
O sırada yere sürttüğü için kanayan ellerim Jaebum'un ellerine değmişti.
Sıcaklığı hissedince bana ve sonrada ellerime baktı.
"Dahyun, s-senin ellerin kanıyor !" Dedi korkmuş bir sesle.
"Önemli değil Jb" dedim. Ama tekrar bakınca, ellerim gerçekten kötü durumdaydı.
Altı üstü bir kaldırıma sürtmekle nasıl bu kadar kanamıştı ?
Jaebum " Hayır olmaz. Ben bagajadaki ilk yardım çantasından bir kaç malzeme getireyim. Sonra da sana yardımcı olurum" dedi.

"Tamam." Dedim.
Sonra o arabadan indi ve ben de onu beklemeye başladım.

Yara bandı, tentürdiyot ve pamuk getirmişti.

Tentürdiyotu yavaşça avucunun içine aldığı ellerime değdirdi.
Acıdan mı, heyecandan mı bilmiyorum, kalbim çok hızlı atıyordu.
"Acıyor mu ?" Dedi Jaebum.
"Biraz"
Benim cevabımı alınca ellerime üflemeye başladı.

Ne yapacağımı bilmiyordum.
Ellerimi onun avucundan çektim.
"Çok abartılacak bir durum değil. Beni utandırıyorsun" dedim.
Güldü...
"Olsun" dedi.
Ve ellerimi geri ona uzatmamı sağladı.
Bir kaç dakika sonra ellerime yara bandı yapıştırmıştı.
Sonra da arka koltuklardan birinin üzerindeki tatlı paketi bana uzattı.
Pembe renkteydi ve şirin bir kutuydu.
"Bu senin için" dedi.
"Ne gerek vardı, teşekkürler" dedim.
Kutuyu açtım.
İçinden bir kolye çıktı.
Üzerinde Dabum yazıyordu.
Ona baktım.
Bu bir ship adıydı.
Daha önce internette bizi yakıştıran bir topluluk bize ad olarak bunu vermişti.
"Ben... Seni seviyorum Dahyun. Eğer bu hislerim karşılıklıysa bunu senden takmanı rica edeceğim. Ama eğer karşılıklı olmayan duygular içindeysem. Lütfen takma." Dedi.

Tabii ki takacaktım.

"Jaebum bak. Biraz erken mi bilmiyorum ama gerçekten her şey çok hızlı ilerliyor. Dürüst olmak gerekirse ben de... Senden hoşlanıyorum. Ve evet bunu takacağım. Teşekkürler" dedim.

Jaebum bana baktı. Ellerimi ellerine aldı.
"Çok sevindim" dedi.
Sonra da sırtımı ona dönmem için bana bir işaret yaptı.
Ben de kolyeyi takması için ona kutuyu uzattım ve saçlarımı sağ omzuma doğru aldım.
Jaebum bana yaklaştı.
Kolyeyi takarken enseme istemeden değen ellerini hissedebiliyordum.
Kolyeyi takınca ona tekrar yüzümü döndüm.
"Çok teşekkürler, bu gerçekten çok... Güzel" dedim.
Jaebum bana baktı.
"Dahyun, gerçekten seni çok seviyorum" dedi ve ilk kez olan bir şey oldu.
Jaebum hızlıca arabadan inip kapıyı kapattı. Sonra benim oturduğum koltuğun kapısına doğru ilerledi. Kapıyı açtı ve bana sarıldı.
O kadar güzel hissetmiştim ki...

İlk kez kendimi çok mutlu ve iyi hissetmiştim.

Sonra Jaebum bana baktı.
"Dahyun ben seninle uzun uzun konuşmak istiyorum." Dedi.

"Bende"

"Başka bir kafeye gidelim mi ? Ya da ne bileyim, bir restorana da olabilir"

"Benim için fark etmez."

"Peki o zaman ben seni çok sevdiğim bir yere götüreceğim" dedi.

Torpido gözünden çıkardığı iki maskeyi aldı. Birini bana uzattı. Birini de kendi taktı.
Elimden tutacak gibi oldu. Ama sonra vazgeçti sanırım.
Yan yana yürüyorduk. Başımda duran şapka yüzünden gözlerim bile görünmüyordu.

Jaebum'a yaklaştım.

"Jaebum"

"Efendim"

"Sana ne diye hitap etmeliyim ?"
Sorduğum soru beni bile şaşırtmış ve güldürmüştü.
Jaebum da gülmüştü.

"Bilmem ? Ne demek istersin ?"

"Hmm..." dedim ve düşünüyormuş gibi yaptım.
———-

Eveeeet !
Arkadaşımın yazdığı kitabın 2.si çıktı.
Çok güzel bir kitap.
Kesinlikle okumalısınız. :)
Got7_youngjae_ ❤️💚💛