4.bölüm

112 33 7
                                    

Hazar "Beklemekten hiç hoşlanmam küçün hanım, pijamalarınla gitmek istemiyorsan hemen hazırlan." demişti.

Kocaman sırıtmayla merdivenleri ikişer ikişer çıkıp odama ulaştım.

Üzerimdeki ayıcıklı pijamamı çıkarıp. Buz mavisi kolları omzumda başlayan bir gömlek ve beyaz yüksek bel pantolon giymiştim. Ve tabii ki ruh halime göre koyu mavi bir kot ceket almıştım.

Aynamın karşısına geçip saçımla uğraştıktan sonra beğenmeyip hızlıca dağınık topuz yapmıştım. Hayatımda ilk defa bu kadar hızĺı ve güzel yapmıştım. Ve saçımın her iki yanından kakülü bırakıp serbest bıraktım.

Tam Simru'nun aldığı gümüş halka küpeleri takıp takmamak arasında seçim yapaeken Hazar'ın homurdanışını duydum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Tam Simru'nun aldığı gümüş halka küpeleri takıp takmamak arasında seçim yapaeken Hazar'ın homurdanışını duydum. Kapıyı tıklatarak "Düğüne gitmiyoruz alt tarafı ders çalışacaksın." diye söylendi. 

Gülümseyerek kapıyı açtım. Saatini göstererek " Tüm gardrobu mu denedin yarım saat oldu." dedi.

" Sadece 15 dk oldu Hazar , amma sabırsızsın."

Ders çalışma bahanesi uydurduğum için çantama matematik testimi ve kalemliğimi alarak çıktım odamdan.

Şimdi Hazar'ı taa Istanbul'un bir ucunda olan kütüphaneye gitmeye ikna etmek kalmıştı. O büyük ihtimal burdaki kütüphaneye gideceğimizi sanıyordu.

(...)

-Ne var sanki Hazar hem gezmiş oluruz. En son ortaokulda gittim. Lütfeeen !

-Nefes delirdin mi? Orası ne kadar uzak haberin var mı? Hem bizim burda ki kütüphaneye nolmuş? diyerek sitem etti.

Ahh Hazar bende meraklı değilim o kadar yolu çekmeye ama orada bir şey olduğunu hissediyorum.

Hazar'a  yalvarınca dayanamayıp kabul etti.

Otobüse binmiştik. Hazar'ın dediği gibi gerçekten çok uzun bir yoldu. 1 metro 1 otobüs değiştirmiştik şimdiden ve 1 otobüs daha değiştirmemiz gerekecekti.

Acaba bir rüya için bu eziyete değer miydi? Eğer bir şey bulamazsam gerçekten üzülürdüm. Ama yinede her yolu denenen gerektiğini biliyordum.

Hazar : " Sayende 1 saattir yoldayız küçük hanım. Umarım gerçekten değer." diye homurdanıyordu.

Bir an kendimden geçerek " En azından içim rahatlar." dedim.

Hazar'ın anlamsız bakışları karşısında telaşlanarak " Yani  uzun zamandır hiç gelmedim. Herkes konuştuğu için merak ettim." dedim.

Hazar kafasını sallayarak gülümsedi ve cama doğru dönerken " Sen bir şey karıştırıyorsun ama neyse..."  dedi. Onu hiç duymamış gibi yaptım. Ve kafamı tavana diktim.

Başımı hafif indirirken 2 kızın Hazar'a hayran hayran baktığını gördüm.

Gerçekten yakışıklı bi arkadaşım vardı ama kızların konuşmalarını duyunca delirdim.

BARLAS: Sır (Ara Verildi.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin