𝑀𝐸𝐹𝒯𝒰𝒩 (TEKRAR YAZILIYOR)

-8 İçinde Aşk Var, Yüzünde Kin...-

Bir anımsın okuyup da bitiremediğim, bir özlemsin yalvarıp da hükmedemediğim, bir sensin merhaba deyip de elveda diyemediğim. Bir tek bildiğim var sensiz ben kimsesizim.Şimdi tarlalarda güneş vardır. Karlar donmuştur otların uçlarında. Artık akşamları dinlenemem başım avuçlarında. İçi korku dolu kış gecesi hiç yatağın yok mu? Sıcak dağları dolduran kır çiçeği, hangi rüzgârlar seni koklayacak! Saçlarımı kesip rüzgâra atacağım ki haber götürsün bir gün sana!

Seni bir gün değil, ömür boyu beklemeye hazır bu kalbim kimsesizliğim sensizliğim..

Ne güzeldi küçükken sevmek sevilmek..

Bir karşılık beklememek..

-2009-

#Zeyneb'in Ağzından..

Ellerimin terlemesine engel olamıyordum ne yapıyım..

Ellerimde sıktığım mektubu ona vermek için bekliyordum..

Bizim burada ki okullar bitişikti yan tarafımız liseydi biz ortaokulda olduğumuz için çıkış saatlerinde çömezler diye bizimle dalga geçerlerdi..

Sınıfımın penceresinden onu seyrediyordum sırtını pencereye dayamış arkadaşları ile muhabbet ediyordu ellerimi sıkmış heyecandan terleyen ellerime hakim olamıyordum..

Bir yıldır bu anı bekliyordum ortaokulun bitmesine az kalmıştı on beş tatile giricektik..

Açılıcaktım ona arkadaşım Havin yanıma geldiğinde beni korkutmuştu..

"Bekleme Zeyneb Devran'ı baksana herkesin dibi düşüyor çocuğa ya seni reddederse biliyorsun Hatice'yi herkesin önünde rezil etmişti."

"Ben inanıyorum Havin oda bana bakıyor her zaman göz göze geliyoruz .Devran'da beni seviyor hem."

"Sen bilirsin hoca geliyor oturalım artık."

Bana öyle bakmıştı ki yüzümün kızarmasına engel olamamıştım..

Sırama oturduğumda hocanın gelmesi ile ayağa kalktık..

"Evet çocuklar oturun bakalım."

Hoca bana doğru bakmıştı..

Ders Türkçeydi ve ben bu dersi çok seviyordum öylece dalmıştım ki Devran'nın bana bakışının hayaline hocanın bağırmasıyla irkildim..

"Zeyneb sana soruyorum kızım nerde kalkmıştık!"

Biraz kekeledikten sonra konu aklıma gelmişti..

"Edebi Türlerde kalmıştık hocam!"

"Tamam otur bakalım bir daha görmüyeceğim bu halde seni!"

"T-tamam hocam."

Son ders kalmıştı ara karne almamıza herkes şikayetci olurdu Merve hocanın son günde olsa ders anlatışını ama ben onu çok severdim kızsada bağırsada..

Karneleri anladıktan sonra çıkışa doğru koşmaya başladım Devran arkadaşlarıyla yolun karşısına doğru geçiyorlardı..

Arkadaşları yanından ayrıldığında ona doğru koşarak gidip kolundan tuttum..

Bir anda irkildi kulaklığını çıkardı..

"Sorun mu var?"

"Devran sana birşey söylemem gerek."

Yolda durduğumdan bir anda korna sesiyle korktum Devran kolumdan tuttup kaldırıma çekmişti beni..

"Aptalmısın nesin kızım az daha ölücektin iyimisin?"