𝑀𝐸𝐹𝒯𝒰𝒩 (TEKRAR YAZILIYOR)

-17 Tevekkeli-

Unutma!

Mutlu bir ilişki istiyorsan, sorunlarını çözecek biri değil, sorunlarınla yüzleşirken seni bırakmayacak biri gerek.

İki yabancı olduk biz sahi öyle değil miydik zaten?

#Devran'ın Ağzından..

Nefesim kesilmişti sanki o güzel kokusu burnuma dolmuştu..

Hızlıca geçip gitti yanımdan sanki hiç tanımıyormuş gibi..

Hastane den çıktığım da nefes alamıyordum sanki yüzüme vuran soğuk kendime getirmişti beni..

Bir bank bulup hemen oturdum nefes aldıkça göğüsüme birşey saplanıyor gibiydi nefes aldıkça soğuğu daha iyi hissediyordum,nedenini bilmiyordum fakat bu bana iyi geliyordu..

Gitmem gerek diyip ayağı kalktım..

Sen den uzak durmalıyım..

#Zeynep'in Ağzın dan..

Onu görmemle şok olmuştum duygularım adeta birbirlerine savaş açmış gibiydi böyle bir insanın çocuğu benim karnımdaydı..

Zor bela kendimi odaya atmıştım arkamı döndüğüm de çoktan gitmişti..

Rana iki gün daha kaldıktan sonra geri konağa dönmüştük..

Zelal Teyze her türlü ikimize de koşmaya çalışıyordu..

Elim de kitapla hep avluda uyur halde buluyordum kendimi..

Yoruluyordum sanki bütün vücudum ona göre şekil alıyordu sanki ağrılarım giderek artıyor diğer insanların hamileliğine nazaran canım hiç birşey istemiyordu..

Zor da olsa miğdeme birşey sokmaya çalışıyordu Zelal teyze..

Sürekli "Eriyip gittin be güzel kızım."Der dururdu Rana'dan gördüklerimi öğrenmeye çalışıyordum nasıl çocuk bakılır ne yapılır iyi anne olabilir miyim gibi düşünceler yakamı bırakmıyordu..

Aradan aylar su gibi geçiyordu Ömer'in ikinci annesi gibi birşey olmuştum benim karnım iyice şişmişti 7 aylık olmuştu bebeğim.Daha cinsiyetini bile öğrenmemiştim..

İlk kez bu anı yaşıyıcaktım Rana ile hazırlanıp aşşağı indik..

Zelal teyze ve Zinar Amca'da gelmek için hazırlanmışlardı..

Kızgınca Rana'ya bakıp fısıldadım."Yaşlı başlı insanlar neden yoruyorsun onları."Dedikten sonra Zelal Teyze'nin elini öptüm..

"Zelal Teyze lütfen siz kendinizi yormayın biz öğrenip gelicez."Yüzünü asıp yukarıya çıktı bozulmuştu bana ben onun gönlünü hoş ederim diye düşünüp çıktık yola..

Hastane'nin önüne geldiğimizde heyecan dan titriyordum adeta..

Rana elimi tutup."Merak etme kardeşim herşey iyi olucak."Diyip sarıldı..

"Sende Ömer'i bırakıp geldin benim için."Gözlerin de ki gülümsemeyle bana baktı..

"Kardeşini öğrenmeye gidiyoruz canım beklesin benim küçük oğlum."Gülüşerek girmiştik içeri..

İçeriye girdiğimiz de..

Doktor hanım gülümseyerek içeriye davet etti..

"Buyrun Zeynep hanım."Gülümseyerek girdik içeriye..

"Bakalım bebeğimiz ne durumdaymış..

Ultrason ile bakarken bana dönüp..

"Hayırlı uğurlu olsun bir oğlunuz olucak."