"Oh Sehun... ဟုတ္တယ္မလား?"
"ဟုတ္.. က်ေနာ္ ဟုိတစ္ခါေျပာထားလို႔ interview လာေျဖတာပါ.."
မ်က္မွန္တပ္ထားၿပီး ဆံပင္ကိုေနာက္လွန္တင္ထားတဲ့ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္က ဒီဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာျဖစ္ပံုရတယ္.. သူက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ခံုမွာထိုင္ရင္း လက္ပိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ကို ေခါင္းအစေျခအဆံုး အကဲခတ္ေနတယ္..
"လူကေတာ့ အဆင္ေျပသားပဲ.. CV အရဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာင္းမၿပီးေသးဘူးေျပာတယ္ေနာ္.. ဆိုင္မွာလုပ္ရမွာက စားပြဲထိုးဆုိေပမယ့္ ညေနပုိင္းဆိုရင္ မနက္ကဟာေတြနဲ႔ပါ ေပါင္းၿပီး သန္႔ရွင္းေရးရွိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းမွာကို.. ေက်ာင္းကၿပီးတာနဲ႔ ဒီကို တန္းလာရမွာကို မင္းခံႏိုင္ပါ့မလား?"
"ဟုတ္.. က်ေနာ္ႀကိဳးစားပါ့မယ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီ.. အလုပ္ကိုေပါ့ပ်က္ပ်က္ မလုပ္ရင္ၿပီးတာပါပဲ.. တစ္ခုေတာ့ေျပာထားရမယ္.. အလုပ္က မင္းေက်ာင္းမွာေနသလို ဇိမ္ခံေနလို႔ရတဲ့ ေနရာ မဟုတ္ဘူး.. Jiwoo ေျပာထားလို႔ အလုပ္သမားမလိုေသးဘဲနဲ႔ေတာင္ မင္းကိုလက္ခံထားရတာ.. ၾကားထဲမွာ တစ္ဝက္နဲ႔ထြက္တာတို႔ ေရသာခိုတာတို႔ေတြ႕ရင္ ဘယ္သူမ်က္ႏွာပ်က္ရမလဲ သိတယ္မလား?"
"ဟုတ္.. က်ေနာ္ နားလည္ပါၿပီ.."
"ေအး.. ဒီေန႔ေတာ့ေနာက္က်ေနလို႔ သိပ္လုပ္စရာမလ္ုိုဘူး.. သန္႔ရွင္းေရး နည္းနည္းပါးပါးလုပ္ဖို႔ပဲက်န္တယ္ ဟိုဖက္က Hyunwoo က မင္းကိုဘာလုပ္ရမလဲ ျပေပးလိမ့္မယ္.. သူက uniform ထုတ္ေပးလိမ့္မယ္.. ဒါနဲ႔... ငါ့ကိုငါ မမိတ္ဆက္ရေသးဘူးထင္တယ္.. ငါ့နာမည္ Im Gunho.. ဒီဆိုင္မွာကေတာ့ ဝန္ထမ္းသိပ္မရွိေပမယ့္ သိတဲ့အတိုင္း manager ေပါ့.. နားမလည္တာရွိရင္ ေမးလ္ို႔ရတယ္.. ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ.."
"ဟုတ္.."
Manager က နာရီက္ိုၾကည့္ၿပီး ဆိုင္ထဲကေန ခပ္သုတ္သုတ္နဲ႔ထြက္သြားတယ္.. စကားေျပာတာကလဲ အေပၚစီးေန ျပတ္လိုက္တာ.. ဟိုေကာင္ Chanho နဲ႔တစ္ပံုစံတည္းပဲ.. ငါေတာ့ ဒီလို အထက္လူႀကီးနဲ႔ေတြ႕တာ ကံဆုိးၿပီလားမသိ.. Luhan ကိုပုိက္ဆံေခ်းေပးၿပီး ခ်က္ခ်င္းႀကီးအလုပ္ထြက္ဖို႔ က်ေတာ့လဲ Jiwoo hyung နဲ႔မ်က္ႏွာပ်က္ရဦးမယ္..
