Bölüm 14

31 6 0
                                    


Minnoş Tuana;

"Beş dakikadır benimle konuşuyorsun SAKAR!" bu nereden çıkmıştı şimdi, ne alakaydı yani?

"Tahmin etmesi zor olmasa gerektik" dedim bıkkın bir sesle.

"Konteynerle konuşurken hiç öyle demiyordun ama"

"Salaksın ama" dedim ve hiç arkama bakmadan yürümeye başladım ama bir insan arsız olmasaydı işte en büyük kayıptı.

"ŞŞŞT..!"

"Adımı biliyorsun sanıyordum" dedim arkama bile bakmadan.

"Nereye gidiyorsun?"

"Gitmem gerektiği yere"

"Gerçekten çok gizemlisin Okyanus, gerçekten gözlerim yaşardı"

"Çok mu konuştun ne?"

"Çok mu sakarsın ne? sinirlenmeye başlamıştım.

"KES ARTIK ŞUNU TOLGA!"

"Büyüksün ablası" dedi elini göğsüne vurarak.

Ders merkezinde hocamız bize test dağıtmıştı ve hepimiz testlerle uğraşıyorduk.-Tolga hariç- Elindeki kalemle uğraşıyordu ve bunu sessiz yapsa sanki biraz daha iyi olacaktı bu durum benim canımı sıkıyordu.

"Allah rızası için sessiz saçmala" arkamı döndüğümde bana aktığı fark edince afalladım.

"O nasıl oluyormuş"

"Elindeki kalemi gözüne sokarsam çok da güzel olur mesela" dedim ve önüme dönmüştüm. Bu defa elindeki kalemi omuza sokuyordu evet evet omuza sokuyordu, arkamı dönecektim ama ne derece sinirleneceğimi bilmiyordum o yüzden teneffüste küçük çaplı bir boks maçı olacaktı. Hoca acıdan kıvrandığımı fark edince bana yüzünü ekşiterek baktı.

"Okyanus ne yaptığını sormaya korkuyorum"

"H-Hocam Tolga omzumu söktü"

"Ne yaptı ne yaptı" demişti ve şu Dünya'daki en sevdiğim melodi çalmıştı. Ayağa kalktım ve

"Şu sesi sevdiğim kadar başka hiçbir şeye aşık değilim" demiştim. Hoca sınıftan çıkmıştı ve Tolga da sıradan çıkmak için tam yelteniyordu ki sırasına ayağımı bastım buna sinirlenecekti.

"Hop hop hop ne yapıyorsun tepeme çıksaydın!" yavaş yavaş sinirleniyordu bu güzeldi.

"Fena fikir değil deneyeceğim, söyle şimdi bana omzumu çürütürken benden nasıl kurtulacağının da planlarını yaptın mı?"

"Hayal görüyorsun herhalde, bana ne yapacaksın yumruk falan mı atacaksın gerçekten komiksin sakar" beni dalgaya almıştı, büyük hata yapıyordu farkında mıydı?

"Yapamayacağımı kim söylemiş, saçlarından tutar kafanı duvara vurur beyninin pekmezini akıtırım; bence keşke yumruk atsam" bunları söylerken hala sıranın üzerindeydim sınıfa hoca girer korkusu ile sıradan inmiştim ama bu sefer de çok kısa olduğumu fark etmiştim gerçekler acıydı.

"Eminim yaparsın" dedi saçlarını karıştırırken şöyle bir bakınca,-fazlasıyla çirkindi.-

"Seninle uğraşarak zaman kaybı yaptığımın farkında değilim, pardon sen haklısın gereksiz"

"Ne o, zaman kaybettiğinin mi yoksa laflarının arkasında duramayacağından mı farkında değilsin"

"Ne o, laf ebeliğine mi başladık?" 'gereksiz'  -içimden demiştim-

SAKARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin