NOT YOUR ORDINARY GANGSTER(COMPLETED)

10

Martha's POV

" What ano kamo?!"

" Gusto kita~ MARTHA!" nagheart sign sya sa akin.

" Ako?"

" Oo, wla ng iba." sabay yakap nya sa akin ng mahigpit.

**lub dub lub dub** napakainit ng katawan nya, naramdaman ko ang baba nya sa aking leeg.

Ano ba to?! Itinulak ko sya palayo.

" Bitiwan mo nga ako!"

" Bakit Martha? Ayaw mo ba sa akin??" nawala ang saya sa kanyang mga mata.

" Hindi-- ay, ewan ko! Kakakilala pa lang natin no!"

" Kakakilala?" kumunot ang noo nya sa akin. " Kung ganoon, ano dapat kong gawin para magustuhan mo rin ako, Martha?" 

" ANO?!" nanlalaki ang mata ko. Di ko alam kung ano ang dapat kong maintindihan sa pagkakataong ito. Sumisikip ang dibdib ko.

Nagpout lang siya at muling hinawakan ang kamay ko. " Willing akong maghintay sayo Martha." tumingin sya sa mga mata ko. At binigyan ako ng isang ngiti. " Magpakailan pa man."

ANONG PROBLEMA NG LALAKING TO?!

*************************************************************************************

(Sa bahay)

" Oh kamusta naman ang test Martha." kataka takang pag-uwi ko ay naroon si Mom at mas malaking himala na naroon si Dad kasama si Kuya na nasa hapagkainan.

" Blue moon ba ngayon?" napangisi ako at sumalo sa kanila.

Lumapit sa akin ang isa sa mga maid at nilagyan ng juice ang aking baso. Napakarami namang handa ngayon. Ano ba ang okasyon?

" Martha Anak." muling tumitig sa akin si Mom, tinignan ko sya at nakita kong napabuntong hininga sya si Dad naman ay patuloy lang sa pagputol ng steak.

" Ano iyon?" tugon ka kay Mom.

" Anak, napagdesisyunan na ng amiga ko na ihanda na ang arranged marriage nyo na anak nya,"

" Ano?!" napatayo ako sa kinauupuan ko at hinambalaos ang lamesa. Nayanig ang plato, baso't at iba pa.

" Huminahon ka Martha! Isa kang babae!" dumilim ang mukha ni mama.

" Mom! Pano ako hinahon?! Sino kayo para pagdesisyunan ang ganitong bagay!!?" 

" Huwag mo akong pagtaasan ng boses! Matagal na namin itong pinag-usapan,"

" Alam ba ni Dad to?" napatingin ako kay Papa.

Binitiwan nya ang hawak nya fork and knife. Pinunasan nya ang kanyang bibig at huminga na malalim.

" Makabubuti ito sa kumpanya anak. Ito lamang ang maitutulong mo sa amin,"

" Ito lamang?!" sigaw ko kay Papa. 

" Oo, sister company natin sila malaking ang stocks na pagmama-ari nila anak. Makabubuti ito sa atin para mas tumbay ang Market shares." sabat ni Mama.

" Pano ako?! Kaya ko naman imanage ang company! Mom, hindi ko na kailangan magpakasal pa!"

" Responsibilidad iyon ng Kuya mo, huwag ka ng makisali pa." 

" Si kuya?" napatingin ako sakanya hindi sya makatingin sa akin. 

" For goodness sake Dad! All these years I worked hard, I studied hard para maaccelerate at agad makapasok sa company ! After all my hardwork, gagawin mo akong paanakan ng anak ng kaibigan mo!?"

" Martha Geraldine! How dare you talk back to us like that?! Accelerate? Yan ba ang natutunan mo sa eskwelahan mo?! Kabastusan?! We are very much dissappointed!"

" Hah. How can you actually say that Dad? You only look at me with all my wrong doings! You never actually praise me with my efforts! Thanks to my brother who you have your attention for!" naglakad na ako palayo papunta sa kwarto ko.

" Martha! Get back here!"

" NO! Never! I strongly disagree with all of you! You are all a piece of a shit!" saka ako tumakbo sa kwarto at napaluhod sa may pintuan. Nagkulong ako dito.

Nahihirapan akong huminga. Ang sakit sakit. Tumulo na lamang ang luha ko.

Hindi ko na kaya.

Why am I so damned?!

Why can't I have the life that I wanted?!

I don't wanna be in this situation anymore.

I give up.

Tumingin  ako sa paligid ng kwarto ko.

All these medals, all these certificates. All my hardworks. They are nothing at all! Crap! All trash!

Pinagbabaklas ko ang lahat ng gamit ko at pinagtatapon.

I don't need this! Sabay pagbasag sa mga glass trophies na napanalunan ko.

"WAAAAAHHHH!" sigaw ko habang pinag-iitsa lahat ng makita ko. Ayokong makita ang mga to. Ayoko na! 

I know this day woud come. That's why I tried hard for this moment not to come by.

I worked hard fr them to notice me. Cos I know I'm just someone who'll they will give away when the time has come.

What Am I exepecting ba. From the start naman this is my faith. I know. I'am so weak. I'm a fool for believing I can change their feelings toward me.

They made me as a doll, they wrap me up with fancy dress, astonishing manners elegant accessories so can they attract clients to pick me up. And later sell me to them.

Shxt! I hate this! I hate my life. I stumbled down the carpet.

Tears fell relunctantly.

I looked infront me and saw my image in the mirror.

Fxck! I look disgusting! As I threw the lampshade to it.

Tiny pieces scatterd all over me and piece of it got stuck in my face.

" Ouch!" I mumbled, blood flows out of my skin.

" At anong iniiyak iyak mo dyan pangit?" a familiar voice came out of nowhere.

Niligid ko ang paningin ko at sa may bintana may lumabas na lalaki sa likod ng dilim.

" L.." bulong ko 

" Ano to? Nakita mo ba ang sarili mo sa salamin? Naschock ka ata masyado------

I don't know why pero agad akong tumakbo at niyakap sya. Napahagulgol na lang ako sa dibdib nya.

" Anong problema?" hinawakan nya ang ulo ko at hinaplos ito.

Umiyak lang ako ng umiyak.

" Ilayo mo ako dito please. Ayoko na rito."