BREATH | HunHan |

Breath ஜ 11. Bölüm

 || 08.09.2014 ||

Sehun beyaz perdeyi sonuna kadar açtığında güneş ışığı tüm parlaklığını içeriye doldurdu. Luhan karanlığa alışan gözlerini daha da sıkı kapatırken üzerine beyaz yorganı çekip uyumaya devam etti. Sehun pencerenin kenarından Luhan'ı izliyordu. Luhan yorganın altından boğuk çıkan uykulu bir ses tonuyla sordu.

"Okula gitmek zorunda mıyız?"

"Hayır..." Luhan üzerindeki yorgandan bir çırpıda kurtulurken yatağın içinde doğruldu.

"Ne?" Gözlerini hala tam olarak açamıyordu. "Gerçekten okula gitmek zorunda değil miyiz?"

"Hayır..." Sehun kollarını göğsünde birleştirerek umursamaz bir tavırla konuşmuştu. Luhan vücudunu tekrar yatağa bıraktı.

"O zaman sanırım biraz daha uyuyabilirim..." Sehun Luhan'ın yanına gelip yatağa oturdu.

"Kalkıp hazırlanmya başlasan iyi edersin"

"Neden hazırlanacakmışım?"

"Seni götürmek istediğim bir yer var... Hem yol uzun arabada uyuyabilrsin..."

"Ahahaha arabada mı? Hangi ara lise öğrencileri araba kullanmaya başladılar" Sehun yatağın kenarındaki yastığı Luhan'a fırlattı.

"Anlaşılan uykun tamamen dağıldı ufaklık..." Luhan yüzündeki yastığı uyku sersemliğiyle itti. Kol dirseklerini yatağa dayarken doğruldu. Sehun Luhan'ın üzerindeki yorganı çekmişti. Uykuyla ağırlaşan gözlerini Sehun'un gözlerine kilitledi.

"Sen ve araba..." Sehun eline hızla aldığı yastığı Luhan'a ardı ardına vurmaya başladı. Luhan dalga geçercesine konuşuyordu ve bu Sehun'u sinirlendirmişti. Luhan Sehun'un darbelerinden kurtulmak için elleriyle yüzünü koruyordu.

"Yaaah! Sehun-shii..." Luhan yataktan kalkmaya çalıştığında Sehun Luhan'ın üzerine oturup onu engelledi. Yüzlerinde belli belirsiz gülücükler vardı. Luhan Sehun'un elindeki yastığı sıkıca kavradığında ona vurmasını engelledi. Bu Sehun'un Luhan'a eğlendiğine dair bir bakış atmasını sağlamıştı.

Sehun elindeki yastığı bıraktığında altındaki Luhan'ı gıdıklamaya başladı. Sehun'un elleri Luhan'ın vücudunda gezinmeye başladığında Luhan kendini tutamayıp kahkaha atmaya başladı. Sehun'u engellemeye çalışsa da bunu başaramıyordu.

"Yapma!!" Luhan bağırsa da Sehun gıdıklamaya devam ediyordu. Sehun'un bundan keyif aldığı belliydi.

"Lütfen..." Luhan Sehun'un altında debeleniyordu resmen. Gülmekten gözleri kısılmış ince bir çizgi halini almıştı.

Sehun Luhan'ın belinde oyalanan ellerini yavaşlattı. Elleriyle Luhan'ın belini kavradığında yavaşça yukarıya kaydırdı ince parmaklarını. Luhan durgunluğu fark ettiğinde gözlerini yavaşça araladı. Kahkahalarını durdurmayı başarmıştı sonunda. Gözlerini Sehun'un gözlerine kilitlediğinde Sehun'un delici bakışlarıyla karşılaşmıştı. Sehun ellerini Luhan'ın göğsünden geçirdiği zaman kollarından yavaşça ilerleyip Luhan'ın parmaklarını parmaklarına kilitledi. Tüm ağırlığını Luhan'nın üzerine bırakırken Luhan'ın alt dudağının dudaklarının arasına aldı. Burunları birbirlerine değiyordu.

Sehun Luhan'ın kalp atışlarını duyabiliyordu. Birbirlerine dokunmaları zaman Luhan'ın da en az kendisi kadar heyecanlanması hoşuna gidiyordu Sehun'un. Alt dudağını kendisine doğru çektiğinde Luhan'ın dudaklarından istemsizce bir inleme yükseldi.