TUTKU

° 8

Hava kararıncaya dek huzurun gömülü olduğu göğsünden hiç kalkmamıştım. Benden yaşça büyük bu kocaman adamın kollarında yüksek dozda mutluluk var. Sadece bir kere Mirza sigara paketini almaya gitmişti o kadar. Geldiği gibi hiç konuşmadan yeniden beni göğsüne almış uzanmaya devam etmişti.

Karanlık evde televizyon ışığıyla dururken saçımı okşamasından dolayı gözlerim yarı aralık duruyordu.

-"Çok uykum geldi." diye mırıldandım. Sesim oldukça boğuk çıkmıştı.

Derin bir nefes alıp yan döndü. Dönünce yüzüm koltuğun yastıklarına kaymıştı. Saçlarımı geri itip yüzümde parmaklarını gezdirirken içim kıpır kıpırdı.

-"Benimle kalmak ister misin ?" Teklifi şoke ediciydi !

Oh bu çok...çok etkileyici.

Bastıran uykum bir anda yok oldu. Uçtu gitti. Başımı kaldırınca elini indirmişti.

-"Bilmem ki. Yani..." devamı gelmeyen cümlemi tamamlayan dudağıma değen dudakları oldu. Tüy kadar hafif busesi beni bulutların en tepesinde bıraktı. Kesinlikle kalbimin bir saniyelik durduğuna eminim.

Geri çekildiğinde aradan beş dakika geçmişti ki konuşan kimse olmadı. Sessizliği bozan kapı sesiyle neye uğradığımı şaşırdım. Mirza da beklemiyor olucak ki kaşlarını çatarak yanımdan kalktı. Koltukta doğrulup kapıya doğru baktığımda içeriye iki kız ve bir erkek girmişti.

-"Bizsiz kaçamak mı yapıyord-"

Beni gördükleri an üçü birden dondu kaldı. Onlardan farkım olmadan şaşkın yüzümle gözlerim Mirza'ya kaydı. Yüzünü bürüyen sıkıntıyı gördüm. Eliyle saçlarını geri atıp bir adım ileri çıktı.

-"Nerden çıktınız siz ?" dedi burnundan solurken.

Bende kendimi kötü hissettim ama onun gerginliğine bir anlam veremedim. Beni gördükleri için mi bundan rahatsız olmuştu ?

İki kızdan biri aralık dudaklarını zorla hareket ettirdi. Gözleri bir bana bir Mirza'ya kayıp duruyordu.

-"Sen eve gelmeyince babamda seni bulmamızı istedi. Sana hiç birimiz ulaşamadık burada olduğunu düşünmüştük." diye açıklama yaparken tahminimce en zor konuşmasını gerçekleştirmişti.

Arkasında ondan daha olgun duran diğer kız heykel gibi cansız dururken gözlerinin dolup kızardığını görebildim.

-"Kusura bakma abi aradık ama açmadın." diyen içlerindeki erkekti ve bana bakıp gözlerini kaçırmıştı.

İyice huzursuz olunca ayağa kalkıp Mirza'ya yakın yanında durdum. Bulunduğum ortamda bana tek yakın olan oydu.

-"Gelmeseydik daha uygun olurmuş." Titreyen sesiyle evden bir hışımla çıkan kızın arkasından şaşkınlığım arttı. O kadar duygusala bağlayacak ne vardı ki ?

Mirza elini yüzüne kapayıp nefesini seslice üfledi.

-"Yalnız kalması daha iyi." dedi o kız ve açık duran çelik kapıyı kapattı.

Tedirgin ruh halimi bastırmak için Mirza'ya dokunmak istemiştim. Küçük bir temasla sakinleşebilirdim fakat ona şuan dokunulacak gibi değildi. Sıkıntılı ve sinirliydi.

-"Merhaba bu arada ben Olcay Acar." Açılan gözlerimi normale getirip elini uzatan kişiye döndüm.

Sertçe yutkunup tebessüm etmeye çalıştım ama becerdiğim söylenemez. Uzattığı elini sıktım.

-"Bende Duha. Duha Soylu. Memnun oldum." diyip saçımı kulağımın arkasına iliştirirken elimi indirdim.

Saçma bir durumun içerisine düşmekten hoşlanmadım. Ve Mirza tuhaflaştığı için daha da tedirginim.