AĞLATAN DANS

KUKLA

Bir zamanlar bizimle kukla gibi oynayan insan müsvetteleriyle şimdi ben kukla gibi oynayacağım. Düzeltiyorum, oynuyorum..

Hayat ne garip!

Elimdeki resme bakarak gülümsedim. (Multimedyadaki resim)

Sonra arkasını çevirip yazdığım notu kontrol ettim. Bence korkularını biraz daha arttıracak iyi bir not.

Her geçen gün korkularını giderek arttıracağım.

Henüz kaybetmeyi bilmediği için bu korkunun kaybetmenin verdiği o acı yanında bir hiç olduğunu anlamayacak.
Ama o acıyı da tatmasını sağlayacağım zaten.

Hiç şüphesi olmasın.

Belki bu kinim, intikam hırsım bana da zarar veriyor olabilir ama asla vazgeçmiyeceğim. Sonum yalnız ölmek olsa bile.

***********

-"merhaba Mehtap Kahraman!

-"se-se-sen

-" be-be-ben ya ben. hahah. Nasıl? Beğendin mi hediyeni?

Korkudan sesi sedası çıkmıyor. Zavallı şey. Oysa kötülüğü kendi yaparken avaz avaz bağırıyordu.

Herneyse..

Ya ben nasıl bir insanım ya bana bunca kötülüğü yapan insanlara sürekli hediye gönderiyorum. Hepside birbirinden harika üstelik. Ufak bir kıkırtı kaçırdım ağzımdan.

-" arkasındaki yazı..

-"sen annemi kukla yaptın kendine ben ise kızını kukla yapacağım kendime. Sizden nefret etmesini sağlayacağım. Anlamı bu o resmin.

-"ne demek istiyorsun. Ben annenle oynamadım. Ben sadece sevdim.

-"KES SESİNİİİİİ! SEVMİŞMİŞ. PİS SÜRTÜK. DÜNYADA SEVECEK ADAM MI KALMADIDA EVLİ BİR ADAMI AYARTTIN ONDAN DA PİÇ BEYDAHLADIN HE?."

"-KIZAMA PİÇ DEME."

"-BANA SESİNİ YÜKSELME. Şey çünkü kozlar benim elimde. Bilirsin işte.

Gözlerimi devirdim. Evet tabi kozlar.

-Tamam. Bak sakinim. Bağırmıyorum. Lütfen kızıma zarar verme.

-aaa şey o konu. Merak etme bu zarar fiziksel olmayacak. Duygusal ve birazda psikolojik olmasına ne dersin?

-Lütfen!

Sesinin o kısık ve acınası hali. Gerçekten keyiflendirici.

-Evet tabi. Annemde sana böyle demişti. Değil mi?

-Özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim. Özü-

-KEES. bunun bir faydası yok. Anladın mı? Bu özürler ne annemi geri getirir ne de çaldığın küçüklüğümü. Anladın mı? Şimdi dinle.. Kızına ne yapacağımı anlatayım. İlk önce bana güvenecek. Arkadaşça, sonra dostça en sonda KARDEŞÇE.  Bu çok komik!

HAAHHAAHAHA.

Ne ironiyi anlamadın mı? Kardeşçe dedim. Peki tamam. Herneyse.
Çok hızlı gittiğimi farkettim. Sonra daha zamanım var, neden bu kadar hızlı gidiyorum ki! Diye sordum kendime. Ve yavaşlamaya karar verdim.

-Sen ne zamandır bu kadar kötü oldun?

Bir saniye! Bu ses telefondan değil.

-Kapatmam lazım sürtük. Sonra yine ararım.

Ve çat suratına kapattım. Hem belirsizlik insanı daha da korkutur öyle değil mi?
Yavaşça arkamı dönüp arkamdaki sesin sahibine baktım.