Bölüm 5

1.4K 61 0
                                    

Sabah erkenden uyanmıştım.
İşe gitmeme daha çok vardı.
Kalkıp bir şeyler atıştırdıktan sonra hazırlanmıştım.
Beyaz kısa kollu düz bir tişört ve altına açık bir kot pantolon giymiştim.
Saçlarım pırasa gibi kalın telli ve siyah renkti.
Önleri uzun arkalara doğru kısaydı.

Saçımı yandan ayırıp ellerimle düzelttikten sonra işe gitmek için hazırdım ama daha saat erkendi.

En iyisi annemi aramak diye düşünmüştüm.

Annem ev hanımıydı.
Babam ise belediyede memur olarak çalışıyordu.

Annem sabahları erkenden kalkar babamı yolcu ettikten sonra rutin ev işlerine girişirdi.
Birazcık titiz bir annem vardı.

Salondaki kırmızı koltuğa oturduktan sonra annemi aramıştım.
Bir iki çalmada hemen açmıştı telefonu.
"Alo.. yavrumm"

"Annem benim.. Nasılsın?" demiştim.

Sesimi duyar duymaz annemin sesi hüzünlenmişti.

"İyiyim kara kuzum. Asıl sen nasılsın?"

Annemle sıradan günlük konuşmalarımızı yapmıştık.

Ona yeni bir işe girdiğimi ve her şeyin yolunda gittiğini beni merak etmemelerini anlatmıştım.

Anne yüreği tabi her aramamda sürekli öğüt verir
"Orası büyük yer kendine dikkat et kızım" der dururdu.

Bilse ki şu an kızının yollarını kesen pis bir sapık var durur muydu telefonun diğer ucunda hemen atlar gelirdi.

Biricik kızlarıydım, göz bebekleriydim.

Onları da telaşa sokamazdım.

En iyisi hiçbir şey yokmuş gibi konuşmaktı.

Ben de öyle yapmıştım.

Telefonu kapatıp spor ayakkabılarımı giydikten sonra hızla evden çıkmıştım.

***
Eve geldiğimde kapıyı kapalı kadın açmıştı.
O kapalı bayan evin temizlik görevlisiymiş.

İçeri girdiğimde kendini bana tanıtmıştı.

İsmi Güler'di.
Kemal Bey'lerin oğlu olduğundan beri bu evde çalışıyormuş.
Evin her şeyinden o sorumluydu.
Benim olmadığım günlerde Ayşe teyzenin sorumluluğu da ondaydı.
Birlikte salona geçmiştik.

Ayşe teyzem salondaki koltukta oturmuş camdan dışarıyı seyrediyordu.

Güler abla, Kemal Bey'in ve eşi Zümrüt Hanımın evde olmadığını belirtmişti.

Peki kapısı kapalı olan evin küçük beyi neredeydi?

Merak ediyordum ama sormakta istemiyordum.

Güler abla mutfağa gittikten sonra bende Ayşe teyzenin yanına gidip sarılmıştım.

Ayşe teyze beni gördüğüne şaşırmıştı.

"Sende kimsin güzel kızım"

Ahh yaşlılık ahh..

Daha iki gün geçmişti aradan hemen beni unutmuştu.

Allah'tan hastalığının bir sonucu yoksa beni kimse unutamazdı.

Ayşe teyzeye kendimi tekrardan tanıttıktan sonra bana yine geçmişiyle alakalı anılarını anlatmaya başlamıştı.
Anıları dinlerken Güler abla masayı bizim için hazırlamıştı.

"Yemek saati Ayşe hatun anılarına biraz ara ver."

Güler ablaya tebessüm ettikten sonra Ayşe teyzeyle birlikte masaya geçmiştik.
Bu arada Güler abla elinde yemeklerin olduğu bir tepsi ile birlikte üst kata çıkıyordu.

Geceye Bir ÇAY (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin