Geceye Bir ÇAY (Tamamlandı)

Bölüm 21

"Acaba hangisini seçecek.."

Sessizce mırıldanan Selma merakla kitabın diğer sayfasını çevirmişti.

Gördüğü boş sayfa karşısında
"Bu da ne böyle"
diye söylenen Selma'ya koltukta örgü ören annesi sormuştu.

"Ne oldu kızım?"

Selma elindeki kitaba bakarak söylenmeye devam etmişti.

"Bu kitap eksik!"

Selma'nın annesi
"Eksik mi! Nasıl eksik?"
diye merakla sormuştu.

Selma oturduğu koltuktan kalkıp annesinin yanına giderek elinde açık olan kitabın son sayfasını annesine doğrultmuştu.

"Anne bak!
Kız tercih yapacaktı ama kitabın devamı yok"

Kızının gösterdiği boş sayfaya bakan anne biraz düşündükten sonra
"Belki ikinci kitabı vardır"
demişti.

Selma hemen cevap vermişti.

"Hiçbir kitap böyle bitmez. Eksik bu kitap.."

Neriman hanım kızına
"Nereden aldın o kitabı?"
diye sorduğunda Selma
"Yolda bulduğum kitap"
dedikten sonra gözleri kitabın kapağındaki başlığa takılmıştı.

Kitabın beyaz kapağında siyah renkte kalın harflerle "Sonu Yok" yazıyordu.

Selma biraz düşündükten sonra elindeki kitabın kapağını annesine doğru çevirip
"Anne şuna baksana... Kitabın adı "Sonu Yok" ve gerçekten de kitabın bir sonu yok.. Çok ilginç değil mi?"
dedikten sonra gözleri kitabın üzerinde bir yazar adı aramıştı ama kitabın üzerinde "Sonu Yok" kelimesinden başka
ne bir kelime
ne de bir resim vardı.

Selma elindeki kitabın arka kapağına çevirip baktığında orada da herhangi bir isim görememişti.

Hızla kitabın ilk sayfasını açıp oraya bakmıştı.

Kitabın içindeki sayfada da ne bir isim ne de bir yayın şirketinin adı yazıyordu.

"Bu işte bir tuhaflık var"
diye düşünen Selma cebindeki telefonunu çıkartıp arama motoruna kitabın adını yazıp aratmıştı.

İnternette karşısına bir sürü kitap çıkmıştı ama hiçbiri elindeki kitap değildi.

Selma meraklı bir kızdı.

Okuduğu kitapların yazarlarına pek bakmazdı ama bu sefer okuduğu kitap onun için heyecanlı bir yerde yarıda kalmıştı.

Kitapla ilgili en ufak bir bilgide bulamamıştı.

İyice kafası karışan Selma annesine bakarak
"Benim bu kitabı sahibine vermem gerek"
demişti.

Neriman hanım elindeki şişleri koltuğa bıraktıktan sonra kızına bakıp
"Nereden bulacaksın kızım.. Alt tarafı bir kitap.. Bu kadar kafana takma"
dediğinde Selma hemen
"Hayır anne bulmam gerek.. Ben daha önce böyle bir kitap görmedim. Belki sahibi için önemlidir"
dedikten sonra odasına gitmişti.

Selma odasına gider gitmez eline telefonu alıp sınıftaki en samimi dostu Burcu'yu aramıştı.

Burcu'ya telefonda uzun uzun okuduğu kitabı anlatıyordu.

Selma öyle detaylı anlatmıştı ki Burcu'da kitabı merak etmişti.

"Yarın okula getiririm"
dedikten sonra Burcu ile anlaşıp telefonu kapatmıştı.

Selma kitabı dolabın üzerine bıraktıktan sonra düşünmeye başlamıştı.

İnternette isimsiz yazarlar diye arattığında bir kaç tane kitap ile karşılaşmıştı.

Karşısına çıkan kitapları detaylı incelediğinde bazı yazarların kitabım beğenilmez kaygısı yaşadıkları için, bazısınında reklam amacı için ve bazı yazarlarında hikayelerini ön plana çıkartmak için isimlerini gizledikleri
bilgisine ulaşmıştı.

Ufak çaplı araştırmasının sonucunda elindeki kitabın yine de tuhaf olduğunu düşünüyordu.

İnternette yazarının adı belli olmayan kitaplar vardı ama en azından bu kitaplarda belli bir yayın şirketinin adı bulunuyordu.

Bu kitapta herhangi bir yayın şirketinin adı bile yoktu.
Bu düşünceler kitabın sahibini bulma arzusunu daha da arttırmıştı.

Selma karar vermişti.
Yarın okuldan çıktıktan sonra kitabı bulduğu caddeye gidip bekleyecekti.

Kitabı düşüren kişiyi görmüştü görmesine ama dolmuştan hemen inemediği için yetişememişti.

Selma biraz umutsuzdu.

Kitabı bulduğu zamanın üzerinden iki gün geçmişti..

"Olsun" diye içinden geçiren Selma
"Eğer onun için önemli bir kitapsa geri gelecektir"
diye düşündükten sonra aklına tekrar kitabın sonu gelmişti.

"Mihrimah acaba Meriç ile evlenecek mi?"
diye düşündükten sonra
"Böyle bir yerde kitap biter mi!"
diye kendi kendine homurdanırken
"Keşke hiç okumasaydım"
diyerek kendisine kızıyordu.

"Başkasının kitabını izin almadan okursan öyle merakta kalırsın.. Bana müstahak" dedikten sonra
"Günlük değildi ki...Bir kitaptı yani.. Benim bir günahım yok"
diyerek tebessüm ettikten sonra kitaba bakarak
"Her hikayenin bir sonu vardır.."
diye düşünmüştü..

Evet her hikayenin bir sonu vardı...

Ya da her hikayenin aslında bir sonu yoktu..

Belki de insanlar her hikayenin bir sonu olduğuna inandırılmıştı.

Hikayeler yazarları onlara son noktayı koyana kadar devam ediyordu.

Peki Selma neden elindeki kitabın eksik olduğunu düşünüyordu..

Kitabın yazarının uygun gördüğü sonu beğenmediği için miydi?

Yoksa..

Bu kitap gerçekten eksik miydi?