Act 31: Tears

127 4 0
                                    

Napansin ni Mrs. Hironobu na may namumuong pagtingin ang kanyang anak mula sa dalagang malungkot na nakatitig sa binatana. Napangiti siya habang nahiya si 15 matapos niyang malaman na pinagmamasdan siya ng tatlo.

“What a beautiful girlfriend we have here, my dear.”

“She ain’t!”

Namula si Marauji habang pinagtawanan lamang siya ng dalawa. biglaan umalis ang mag-ina matapos mapansin na papalapit na sa kanila ang dalaga. Napaupo ito sa tabihan niya at tila nagmumukmok na parang isang bata.

“Is there anything wrong?”

“I’m so jealous of you.”

“How come?”

“For such a loving family you already possess.”

Matapos ng mga katagang iyon, halos maluha na si 15 ng mga panahong iyon ng maalala niya bigla ang mga oras na kapiling niya ang pinakamamahal niyang ina.

Alam niya sa sarili niya na buhay pa nga ang kanyang ina. Kahit ilan na ang nagsabi na imposible na ito, hindi siya nagpatinag at pinanghawakan ang kanyang nasasa puso.

Pinipigilan niya ang kanyang luha, pero hindi na niya ito nagawa’t nagtuloy-tuloy na nga iyon.

“Hey, don’t cry.”

“I miss my mother.”

“She misses you too.”

“*sob..sob..sob..sob*”

“You’re not like that, 15. You’re always the same-old lass I knew who’s brave and couldn’t cry at all. If you believe in such things you really hold on to, you don’t have the reason to give up. Like my..”

“Like your what.”

“My..”

“What?”

Niyakap niya ito ng pagkahigpit-higpit. Natulala si 15 sa ginawang ito ni Marauji at nakisabay na lamang sa naging dalay ng kanyang emosyon.

Vanilla MidnightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon