She Is Death

Prologue

   Waking up from the dream that haunted me, I felt myself sweating down my body. This dreams that make my mind go crazy.

*dream*

Hinahabol ako ng mga lalaki, nagmamadali ako alam ko kung ano ang maaaring mangyari sa akin pag naabutan nila ako.

Isang putok ang narinig ko at unti-unti akong natumba. Mabilis silang nagsilapitan sa akin at kanya-kanyang sila sira sa damit ko. Naranasan ko ang pambababoy ng gabing iyon. At tanging patak ng luha ko nalang ang huling nagawa ko bago tuluyang lumisan sa mundo.

*back to reality*

"Yvrielle," malumanay na tawag sa akin ng ni pinunong Uriel.

"Sandali lamang po," sagot ko sa kanya.

"Bakit ganyan ang itsura mo? Nakatulog ka ba ng maayos?" Magkapanunod na tanong niya.

"Ayos lang po ako pinuno," sagot ko.

"May bumabagabag ba sayo" sabi niya.

"May panaginip ako-" di na nya pinatapos ang sasabihin ko dagli nyang kunuha ang kamay ko. At binasa ang nasa utak ko, "Mamahinga ka muna at wag pupunta sa misyon mo." At umalis na siya agad.

Ano ang nangyayare? Dahil sa wala akong magawa bumaba ako sa mundo. May lalaki akong nakitang nakahandusay. Duguan siya. Agad ko siyang tinulungan. Ginamot ko ang lahat ng sugat niya. I'm a healing angel kaya simple lang ito. Agad sumara ang mga sugat niya. Tumigil ang pagdurugo. Akma na akong aalis ngunit napatigil ako. Hinawakan nya ang kamay ko at sinabing "dito ka lang" di ko alam paano pero nanatili ako sa tabi nya.

Lumipas ang magdamag at wala parin syang malay. Ako naman ay nakatulala sa kawalan. Kaya nang sumulpot sa harapan ko si Uriel ay nagulat pa ako. "Bakit di mo ako sinunod? At bakit mo siya iniligtas? Bakit?" May pag-aalala sa tinig niya.

Nakaawang lang ang bibig ko sa kanya.

PROLOGUE IS DONE ANO TINGIN NYO?.