Uçak kalktıktan sonra bong-cha ağlamaya başladı jimin sarıldı ve sakinleştirmeye çalıştı ama başarılı olamadı bong-cha hala ağlıyordu tabiki yaşı daha küçüktü ailesinden o kadar uzak kalmadı belki ben sakinleştirirdim sonuçta ikimizde kız dık yanına gittim ve sarıldım boğuk çıkan sesi ile konuştu
"Soo-min abla annem ve babama biş-" "Şşşttt öyle bişey olmicak kötü düşünme"
Yazarın ağzından
Bong-cha hiç bişey diyemeden arabaya bindi soo-min bong-cha yı yanlız bırakmak istemediği için onunla beraber arka tarafa bindiler birden soo-min in aklına gelen şeyle bong-cha nın kafasını kendine doğru çevirdi
"Ben diyorum ki bong-cha bugün bizde kal ne dersin?" "Şeyy abim-"
Bong-cha nın lafını jimin kesti
"Bişey olmaz sen biraz rahatlarsın hem daha iyi olur" "Gerçekten mi abi!?" "Noldu şaşırtıcı mı geldi bong-cha!?" "Hayır abi tamam soo-min ablada kalıcam" "En doğrusu bu zaten bong konuşuruz kız kıza"
Araya dong-sun girdi
"Abla ben arkadaşıma gitsem?" "Hayır dong-sun geç oldu evee" "Ama abl-" "Hayır!" "Tamam"
Soo-min ağzından
Dong-sun tepki vermeden öylece duruyordu evin önünde durduk ben, dong-sun ve bong-cha arabadan indik jimin arabanın içindeydi hala
"Jimin inmeyi düşünüyormusun!?" "Yoo sizi bırakmaya geldim" "Jimin saçmalama sende bugün burda kal" "Evet abi lütfen" "Hem sen gelmezsen dong-sun yanlız kalır hadi" "Üff tamam geliyorum"
Jiminde gelmeyi kabul etmişti eve girdiğimizde boşluk hissettim çünkü her zaman eve girdiğimde sürekli annem ve babam bana "kızım nasıl geçti günün" derderdi biranda gözlerim doldu ama artık güçlü kızı oynayacaktım içim öyle değildi ama dışımdan öyle gözükmem gerekiyordu
"Hadi artık yatalım yarın işler var bekleyemeyiz" "Evet yatalım ama nerede yatıcaz biz" "Ahh! Aynen neyse üst katta misafir odası var jimin sen orda yat bong-cha da benim odama gidelim sana rahat birşeyler vericem sende jiminin yanındaki odada kalıcaksın olurmu"
Bong-cha kafasını olumlu anlamda salladı herkes odalarına dağıldı bong-cha da benim odama girdi dolabımdaki tatlı geceliği ona verdim ve odasına gitti bende yatağa yattım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım
----------------------------
Sabah kalktığımda sanki hiç uyuyamamış gibi yorgun ve huzursuzdum yatağımdan kalktım ve banyoya girdim duş aldıktan sonra dolaba yöneldim kıyafetlere baktım sanki artık bunlardan sıkılmış gibiydim hemen takım alıp giydim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafetimin altına çok güzel bir ayakkabı uydurdum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hafif makyaj yaptıktan sonra aşağı indim herkes masada oturmuş beni bekliyor gibilerdi masada yerime oturdum
"Günaydın"
Herkes de "günaydın" dedi
"Gece rahat uyuyabildiniz mi?" "Ben uyudum" "Bende uyudum" "Bende uyudum"
Herkes yemeğini bitirmişti biz jiminle şirkete geçmeden önce jiminin evine geldik üstünü değiştirecekti ben arabanın içinden dışarıya bakarken bana eliyle gel işareti yaptı kapıyı açıp eve doğru yürümeye başladık
Salonda biraz bekledikten sonra aşağı jimin geldi çok yakışıklı görünüyordu eğer sevgili olsak kıskanırdım ama değildik olmazdım zaten (büyük konuşuyor) Jiminin sesi ile ilkindim
" Bana bakmayı keste şirkete gidelim" "Hıhı gidelim"
---------------------
Şirkete gelmiştik en sonunda ve bugün kendimi tuhaf hissediyordum garip bir his vardı içimde odama geçtim ve koltuğuma oturdum yeni dosyalar vardı masada hemen mi-cha yı aradım odama gelmesi için bir dakika sonra mi-cha odaya gelmişti
"Buyrun soo-min hanım?" "Mi-cha bu dosyalar yenimi geldi buraya" "İçinde ne olduğuna bakmadım soo-min hanım sadece bir genç bunları sizin odanıza koymamış söyledi"
hemen dosyalardan bir tanesini açtım gördüğüm şeyle gözlerimi kocaman açtım buda neydi böyle!?
