HASTA

0.2

Medyada ki şarkıyı dinlerken okursanız daha iyi olur. Şarkı benim çok hoşuma gidiyor umarım sizde beğenirsiniz.

"Sen aklını kaçırmışsın..."

"Kendimi savunmam aklımı kaçırdığımımı gösteriyor?"

"Kime karşı savunduğunun farkındasın değil mi"

"Karşımda ki kişinin kim olduğu umrumda değil Adam o sonuçta bilerek koluma çarptı ve bende haddini bildirdim. "

"Alisa karşında ki kişi Jackson'dı ve sen çocuğun karnına yumruk attın."

"Lanet olsun olayları çarptırma. Neden çarptığı sormak için seslendiğimde beni tınlamadı bile. Daha sonrasında sinirlenip kolundan tuttum ve bu sefer kolunu sertçe çekerek düşmeme neden oldu ve beni herkesin içinde küçük düşürdü. Özür dilemesini söylediğimde 'Özür diliyecek kişi ben değil sensin o ezik suratını görmek zorunda kaldığım için.' Dedi ve sırtı. Bu da benim son noktamdı ne yapayım dayanamadım geçirdim karnına bir tane."

"Ne kadar haklı olsanda başına dert almamak için susmalıydın. Lanet olsun şimdi senin peşini bırakmayacak ve bütün hayatını karartıcak."

"Bu kadar korkmanın nedenini asla ama asla alamıyorum. O sadece egosuyla tatmin olmaya çalışan bir tek hücreli. Bu kadar ciddiye almamalısın."

"Ne desem anlamayacaksın Alisa ama benim en korktuğum canının yanması bu yüzden herşey için geç olmadan lütfen gidip ondan özür dile."

"Lütfen bana şaka yaptığını söyle özür dilemek mi? Böyle birşey asla olmayacak..."

"Lüt-..."

"Lütfen daha fazla konuşma Adam ve testlerini çözmeye devam et!"

Kızgın bir bakış atıp testlerini çözmeye devam etti. Beni cidden anlamıyor diye geçirdim içimden. Kötü çocuk ayaklarına yatmaya çalışan bir bir çocuktan korkmamı beklemesi gerçekten komiğime giderken yavaşça sıradan kalkıp bahçeye doğru adımladım. O çocuktan korkmuyor ve korkmayacağımda! Küçüklüğümden beri yaşadığım herşey normalmiş gibi bir egoist yüzünden gururumu ayaklarımın altına alamam. Bir daha asla böyle bir hataya düşmem!

Yaklaşık 2 sene önce sevip güvendiğim adam tarafında gururum incinmiş acınılası bir hale gelmiştim zaten. Her kavgamızda beni susturuyor ve hiç bir şey olmamış gibi hayatımıza devam etmemizi istiyordu. Aslında bu ilk aldatılışım değildi. Bir keresinde beni zorla bara getirmiş ve bir masa oturmuştu. Bara ilk gelişimdi ve etrafında gerçekleşen olaylardan tiksiniyordum. Bir anda yanımdan hiçbirşey demeden kalkıp gitmiş gözden kaybolmuştu. Sarhoş olduğu için başına birsey gelmesinden korkup ona aramak için ayaklandığımda herkesin dans etmek için toplandığı alanda bir kadınla gülerek dans ettiğini görmüştüm. Olduğum yerse kalmış hiçbir tepki veremiyordum. Gözleri etrafı süzerken beni bulduğunda sanki beni unutmuşçasına şaşırarak koca gözleriyle bana bakmıştı. Ne kadar o ortamdan kurtulmak istesemde beni tutmuş ve sarhoş olduğu bahanesiyle yine beni kandırmıstı. Gururunu ayaklarına altına almıştı. Yine kalbimi kırmıştı ve güvenimi azaltmıştı ama ben hiç birini belli etmemiştim. Acınılası durumdaydım ve yine ona güvenmiştim.

O gitmişti ama aslında 2 sene öncesinde bitmişti. Aşkımız, güvenimiz, sevgimiz ve şevkatimiz...

Rengarenk hayallerim kapkara hayatımın altında kalmıştı.

Yazar olmaktı hayalim ancak fazla sönüktü kalemim ve kalemi tutan ellerim.

Çıkmazdaydım. Gitsem ayrılığın acısı olacak, kalsam yalnızlığın ağırlığı.