Bölüm 2 | DEĞİŞİM SİLSİLESİ

9.6K 642 312
                                    

Arayı çok açmadan ikinci bölümü de şuraya bırakıyorum ve ardından kendimi yeniden ödevime adamaya gidiyorum. Daha önce atma planım vardı bölümü ancak bazı terslikler yüzünden bir türlü düzenleyemedim. :/

Birinci bölüm hakkında gerek özelde gerek yorumlarda güzel yorumlar yaptınız. Beğenmenize gerçekten sevindim. Çünkü bir lise kurgusu yazıyorum ve daha önce bu tarzı denemediğim için biraz tedirginim.

Neyse daha fazla uzatmadan sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Bitirdikten sonra lütfen yorum yapmayı unutmayın :*

Ayrıca multideki şahaser mitolojikbiri 'nin ellerinden elbette. O kadar sinir bozucu derecede güzel bir kız (Beren'in castından bahşediyorum) seçmişim ki harika afişler çıkıyor 😘😍

 O kadar sinir bozucu derecede güzel bir kız (Beren'in castından bahşediyorum) seçmişim ki harika afişler çıkıyor 😘😍

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Yelda ve temsili olarak okul)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Yelda ve temsili olarak okul)

🌺🌺🌺

Bazen öyle anlar gelirdi ki keşke bunu yapmasaydım, böyle olmasaydı diye hayıflanırken bulurdunuz kendinizi. Tüm ihtimalleri yan yana koyardınız, acaba bunu yapsam daha mı iyi olurdu diye düşünürdünüz ve her zaman sonuç kaçınılmaz olurdu. Keşkelerle yitip giden anlar kalırdı elde avuçta. Geçmişe dair pişmanlıklarımızın daha sonra dank eden gizli öznesiydi keşkeler. İşte ben de şu an kendimi yine bir keşkenin içinde bulduğum durumdaydım. Ne vardı sanki AVM'nin önünde saatlerce kalabalıkta taksi bekleseydim ya da Yelda ve babasının beni eve götürme teklifini kabul etseydim? Her iki seçenekte İstanbul'un hiç bilmediğim bu semtinde tek başıma yürüyüp yanlış sokağa sapmamdan daha mantıklıydı ama ne yazık ki keşke dememin şu saatten sonra hiçbir işe yaramayacağının bilincindeydim.

Yabancı adamın bedeninden elektrik çarpmış gibi aniden uzaklaşırken sanki ona çarpan benmişim gibi "Özür dilerim," dedim. Arkamdan sinsice yaklaşan, dibime kadar giren oydu ama yine de içinde bulunduğum durum yüzünden ben özür dilemiştim.

Hafif sakallı çenesini sıvazlarken uzun kirpiklerinin çerçevelediği yeşil gözlerini kısarak karşılık verdi. Bakışları beni baştan aşağı süzerken dudağımı içten ısırıp rahatsız olarak kaşlarımı çattım. "Burada ne işin var? Çıkmaz bugün kapalı."

KÜLDEN KELEBEK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin