Mayıs Çiçeği #Wattys2019

3. Bölüm

🖤

"Mayııs, hadi ama geç kalıcaz"

Vestiyerde olan ceketimi de aldıktan sonra son bir kez aynada kendime baktıktan sonra çıktım

"Tamam geldim işte"

Yol boyu ilerlerken meraklı arkadaşım kaşlarını çatarak beni izliyordu

"Hadi söyle"

Dediğimi ilk önce algılamaya çalıştı sonra kaşlarını kaldırarak bana baktı

"Anlamadım, neyi?"

Nefesimi bıkkın bir şekilde dışarı bıraktım

"Off Ecem, deminden beri kaşlarını çatarak beni izliyorsun. Bir şey söyleyeceksin belli"

Dediklerime sırıtarak cevap verdi

"Haa, evet şey diyecektim sende son bir kaç gündür birşeyler var."

Kaşlarımı çatarak Eceme çevirdim bakışlarımı

"Ne gibi?"

"İşte orasını bilmiyorum, bir tuhafsın."

"Bence sen yine kuruntu yapıyorsun. Allah aşkına ne ola bilir ki, bende?"

"Neden bu kadar tepki verdin anlamıyorum. Sordum sadece"

"Tepki falan değil bu, farkındaysan son 2 gündür hep böyle yapıyorsun. Anlamıyorum benimle ne derdin var"

"Saçmalama Mayıs, ya sen benim arkadaşımsın seninle ne derdim ola bilir ki?"

Ellerimi iki yana açarak Eceme baktım

"Ee bilmiyorum artık. Sonuçta Ecem hanım yine kafasındaki kuruntularla ilerlemeye çalışıyor. Ve tabiki de amacı Mayısı delirtmek, deli etmek"

Ecem gülerek bana baktı

"Tamam Mayıs yeter Allah aşkına"

İkimizde gülerek otobüs durağına vardık. Ecem yine oflayarak kolundaki saate baktı

"Kahretsin geç kalıyoruz ve yine Mesuttan azar işiticez"

Sırıttım ve kafamı Eceme taraf çevirdim

"Ya tamam takma şu adamı kafana. O da kendi dünyasında takılıyor sonuçta huyu bu"

Kahkahalara boğulurken Ecem gülmesine engel olarak konuşmaya başladı

"Adına bakanda herifi melek zanneder ha, ada bak be 'Mesut'. Gargamel Mesut"

"Ahahahha ya ahahha tamam yeter ahahaha öldüm. Allah iyiliğini versin Ecem ya"

Beklediğimiz otobüs geldiğinde binip çalışdığımız kafenin yakınında indik. Evet arkadaşım ve ben bir kafede garson olarak çalışıyorduk. Çünkü ikimiz de şuan için işsizdik ve hayatta kalmamız için paraya ihtiyacımız vardı. Lanet olsun ki, şu hayat parasız geçinmiyordu. Artık 22 yaşındaydık ve ailelerimize yük olmak istemiyorduk. Bir kadının kendi ayakları üzerinde durması o kadar güzel bir şey ki, keşke her kadın bunu başarsa.. Çekinmeden, korkmadan kendi atını oluştura bilse.. Aileden gelen para başka, ama kendi kazancının olması işte o bam başka bir şey. Herkes anlayamaz bunu..