''Yapmamalıydım.''

657 52 4
                                    

Öncelikle bu bölümü gecenin bir köründe yazdığımı belirtmek isterim. Yanlış birşey yazarsam kusura bakmayın.

Bu bölüm gülmeniz için yazmadım. Bir konuda içim rahat etmedi ve bunu yazmadan uyumak istemedim.

Öncelikle herkesin bir konuda ''yapmamalıydım.'' dediği birşey vardır değil mi?  Birini üzmüşsünüzdür, veya yapmamanız gereken birşey yapmışsınızdır. 

Bugün okuldan bir arkadaşımı bekliyordum. Suratı beş karış geldi, bir sorun olduğu o kadar belliydi ki. Hatta bir bölümde anlatmıştım, sarışın olan hani. Muzlu süt felan dediğim.

''Ne oldu?'' dedim. Sarıldık , kötüydü.  Alt komşuları duymuyor ve konuşmuyormuş. Tıpkı annem ve babam gibi. Sabah alt kattaki kadın bağırmış , bağırma sesleri gelmiş. Bu sarışın arkadaşım da  -böyle kavgalar bazen oluyormuş-  gene onlardan biri zannetmiş. 2 de çocukları varmış. Biri lise 2, diğerinin kaç yaşında olduğunu bilmiyorum, ama diğerinden daha küçük. Bunlar gelmeden önce öğrenmişler, kız annesini dövmüş. Duymayan ve konuşmayan annesini. Kadın o yüzden bağırıyormuş. 

O kadar içim acıdı ki. Annemle kendimi düşündüm, daha da kötü oldum.  

Böyle bir ailesi olmayan anlayamaz. Annen o senin, ne hakla sen o kadına el kaldırırsın? Duymuyor , konuşmuyor diye seni korumak istediği için pek bir yere göndermiyor olabilir, sırf senin için. Kız gece 1 de eve geliyormuş, süslüymüş falan. 

Bakın, benim ailemde böyle. Annem ve babam duymuyor. Ama inanın babam, her akşam benim odama girmeden uyumaz. Bir yerden gelene kadar mesaj atar, anneme herşeyimi anlatırım, pek gezme meraklısı bir kız değilim. 

Mükemmel bir evlat sayılmam, ama gerçekten o anneye el kaldırılmaz, hiçbir anneye el kaldırılmaz. O insanlar diğer insanlarla iletişim kurmakta zorlanıyorlar, günlük yaşantıları daha zor. Mesela annemle bir dizi izlersek ona çevirir anlatırım. Düşünsenize, en basitinden müzik. Hani olmazsa yaşayamayacağınız.

Müziği bırakın, ben babamın ses tonunu bilmiyorum.

Bakın, anne ve babanıza sahip çıkın. Birşey olduğunda o çok sevdiğiniz arkadaşlarınız, sevgilileriniz yerine aileniz yanınızda olacak.

Bazen '' Annem , babam beni sevmiyor.'' diye düşünsenizde onlar sizi seviyor. 

Gerçekten, lütfen rica ediyorum sizden. Bu notu okuduğunuz da ailenizin kıymetini bilin ve Allah'a şükredin. 

Gidin bir annenizi, babanızı öpün. Onlara '' Seni seviyorum, anne. Seni seviyorum , baba '' diyin. 

Birşeyi kaybettiğinizde anlıyorsunuz kıymetini. Unutmayın hiçbirimizin garantisi yok. Her an herşey olabilir mesela.

Ayrıca bu notta amacım kesinlikle o kızı küçük düşürmek değil. 

Burdan ona söyleyeceğim tek şey '' Seni Allah'a havale ediyorum.'' olur.

Umarım, onun gibi bir evlat olmam, olmazsınız.

Bayan Snow'dan notlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin