Ellerim boş, gözlerimde tomurcuk tomurcuk yaşlar...
Hasretin yüreğimi yakıyor, ey sevgili neredesin..!
Şiirin son satırları içimde ki yangının üzerine benzin misali dökülmüştü. Göz pınarlarım bana inat taşarken ay ışığı yüzümü aydınlatıyordu. Kulaklarımda rüzgâr uğultusu. Her nefes alışverişimde eskisi gibi onun kokusunun içime işleyemeyişi aklımı kaçıracak türdendi. Kalbim çoktan kalkmış haykırıyordu bir günah gibi ona olan aşkımı.
Sevmiştim! Hemde çok, yıllar önce! İlkimdi.. İlk sevdiğim, ilk çıktığım, ilk aşık olduğumdu. Ama şimdi! Koca bir boşluk.. Uzun bir kış.. Bilinmezliklerin içinde kaybolmuşluğum.. Ruhsuz gibiyim.. Hissizim... Hepsi benim aptallığımın suçuydu! Korkaktım!
Bu şehri onunla sevmiştim. Yine bu şehirden onun gidişiyle nefret etmiştim. Evet! Bir insanın varlığı bir şehri sevdirecek kadar güzel... Yokluğu ise nefret ettirebilecek kadar lanet bir durumdu. Ona olan hislerim günden güne azalmak yerine bir çığ gibi büyümekteydi.. Onu sevmemek elimde değildi. O beni böyle sevdi mi? bilemem! Ama ben onu çok sevdim... Hemde çok! Sadece sevdim..! Ben kim miyim? Küçük kalbinin sahibine hala deliler gibi aşık olan aptal bir kızdan başkası değildim..!
Evet!
Ben o aptal kızdım!
Uğruna canımı bile vereceğim çocuktan ayrılmıştım. Birine bağlanmak neden biz insanoğlunu bu denli korkutur anlamıyorum. Birine canı pahasına bağlanmak kötü bir şey miydi?
Küçüklük aklı işte!
Şimdi ise 18 yaşındaydım. Ve artık her ne kadar da bağlanmaktan korkmama rağmen bir yerden sonra fark etmiştim ki bağlanmak sözcüğü bile benim ona olan hislerimin yoğunluğunun yanında basit kalıyordu.
Ahh..Unutamadığım ortaokul yıllarım en güzel yıllarımdı. Ve yine en berbat yıllarımdı. Bir birine tezat iki kelime ne kadar da uyumsuz duruyordu öyle...
Sıkıntıyla başımı iki yana sallayıp kitabın kapağını kapattım.
Ne ZAMAN ondan söz etmeye bir Son vereceğim?
Geceler zehir olmuş!
Uyku haram kılınmış sanki bana inat...
İnce hırkama sarılıp balkondan çıktım. Beyazın hakimiyetini kurduğu odama geçtiğimde ruhumla olan zıtlığını düşünürken göz devirmeme engel olamadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOR
Genç KurguGenç adam "İstediğin bu değil miydi? " diye sordu salt bir öfkeyle. Genç kız başını olumsuzca salladı o ara gözleri dolu dolu olmuştu. Hayır o hiç bir zaman onsuz bir yaşamın hayalini kurmamıştı.. Aksine tüm hayalleri onunlaydı... Genç adam fütursu...
