Experimental (Jung Hoseok)

♦31♦

Hoseok yüzüne vuran güneş ışığı sayesinde yavaşça gözlerini açıp etrafa bakınmıştı yerinden kalkmaya çalışırken omzuna giren ağrı yüzünden yerine yatmak zorunda kalmıştı. Aklına yaşadıkları teker teker gelirken içinde hissettiği acıda büyümüştü. Derince bir nefes alıp çıplak üzerindeki sargıya dokunmuştu. Ellerini saçlarına daldırıp sinirle oynadı, arkadaşını kaybetmişti daha doğrusu arkadaşı kendi için ölmüştü. Sessiz sessiz göz yaşı dökerken He Ran elindeki sepetle içeri girmişti. Sepeti yere bırakıp koşarak Hoseok'un yanına geldi

"Hoseok." çocuk ağladığı için kızarmış olan gözlerini onun gözlerine dikince He Ran'da burnunun yandığını hissettmişti ağlamamalıydı Hoseok için güçlü durmalıydı ama onu ağlarken görünce içinde bir şeyler kopuyordu. Çocuk karşısında ona üzgünce bakan kızı sargılı omzuna yaslayarak sarılmıştı

"İyi misin?" kız çocuğun hâlâ onu düşünmesine sinirlenerek ondan ayrıldı

"Salak salak konuşma asıl sen iyi misin?" gülümseyerek kızı onaylayınca kız yanağına minik bir öpücük bırakmıştı

"Şu şelaleye gidelim de yaraların hızlı iyileşsin." Hoseok kafasıyla onaylayınca kız, çocuğun elini tutup onu kaldırmıştı. Dışarı çıktıklarında insanların evlerini tamir ettiklerini gördü

"Benim yüzümden bir sürü sıkıntı yaşadınız." He Ran kaşlarını çatıp karnına bir tane geçirdi

"Senin elinde olan bir şey değildi hem artık burayı daha iyi bir yaşam merkezi haline getireceğiz." Hoseok kafasıyla onaylayıp ilerlemeye devam etti şelalenin yanına geldiklerinde He Ran yavaşça sargıları çıkartıp Hoseok'u şelaleye soktu kendide tişörtünü çıkartıp karnına kadar suya oturmuştu

"Bence sadece oturmamalıyız." Hoseok seksi gülüşüyle He Ran'a bakmaya başlayınca He Ran önce gözlerini devirmişti sonra da hafifçe gülümsemişti

"Bir kaç ay daha olmaz."

"NEE!" Hoseok'un bağırmasıyla biraz suyu ona doğru atmıştı

"Olmaz işte ya." kollarını önünde birleştirdi ve tek kaşını kaldırıp He Ran'a bakmaya başladı

"Neden olmazmış?" Kız elleriyle oynamaya başlayınca çocuk ona yaklaşıp kolları arasına almıştı

"Çünkü şu yüzden olmazmış." Hoseok'un elini yavaşça alıp açık olan karnına koymuştu

"Gözlerini kapat o zaman kalbinde bir duygu oluşacak." çocuk dediği gibi gözlerini kapatmıştı. Ne olduğunu anlayamıyordu neden karnını tutturmuştu? Aklına gelen düşünceyle kafasında şimşek çakmış gibi gözlerini açmıştı

"G..gerçekten mi?" He Ran dolu gözlerle kafasını sallamıştı. Hoseok yavaş yavaş dudaklarını öpmeye başlarken kız kollarını boynuna sarmıştı öpüşleri derinleşirken nefes nefese birbirlerinden ayrılmışlardı Hoseok alnını kızın altınan koyarak kulağına hafifçe

"Seni seviyorum." demişti kız, çocuğun o güzel itirafı karşısında gözyaşlarını zor tutmuştu. Mutlu hissediyordu hiç olmadığı kadar. Kafasını omzuna koyarak çocuğun kalbinin ritmini dinlemeye başladı

"Hoseok." mayışmış sesi karşısında çocuk hafifçe gülümseyerek omzunda neredeyse uyuyacak olan karısına baktı

"Efendim."

"Hım." omzunda daha çok yer edinirken onu yavaşça kucağına alarak sudan çıkmıştı. Kızı yavaşça çimlerin üzerine yatırıp kendide ona sarılarak uyumaya başlamıştı elini karnına koyarak yavaşça okşamıştı. Onları hayatı pahasına koruyacaktı

~~~

Yüzüne değen parmaklarla uyanmıştı. He Ran parmaklarını yüzünde gezdiriyordu. Gülümseyerek elini yavaşça öptü

"Bebeğim."

"Hadi kalk da gidelim." kafasıyla onaylayıp baygın bakışlarla yerden kalkmıştı. He Ran'a gülümseyerek onu kendine çekti

"Seni seviyorum Denek A-1." He Ran sinirle gözlerini devirip Hoseok'u öpmüştü

"Bende seni seviyorum antilop suratlı oç."

Ne alaka ağkü diyorsanız He ran Hoseok ile karşılaştığında ona böyle sövmüştü xmxk

Bu hafta hasta olduğum ve sınav haftası olduğu için tek bir bölüm yazabildim 😟😟

Namjoon ve Anamis için onlara özel bölüm isteyen +1