Sex~Friend

7.

                      ~~~Dilton~~~
Nigdy nie wybaczę sobie tego co się wydarzyło. Przez tą zakłamaną sukę Erylcie moja Monisia nie żyje.. Gdybym mógł zrobiłbym wszystko, żeby cofnąć czas, aby było tak jak dawniej.

*dwa lata później*

Po całym zdarzeniu tak jakby nie ma śladu czasami przyjdę na jej grób się pomodlić, ale to rzadko,
dwa razy w roku o ile mam czas.
Właściwe nawet o niej nie myślę, nie pamiętam. Spędzam czas teraz z moją przyszłą żoną, a przynajmniej mam nadzieję. Oby ten związek nie skończył się tak jak ten mój z Moniką,
Erylcią i Penelopą.

Moją przyszłą żoną będzie Wioletta Castillo. Kocham ją najbardziej na świecie. Nie wymieniłbym jej na inną. Jest jedyna w swoim rodzaju.
Niedługo urodzi synka. Będzie się nazywał  Harry. Teraz tylko czekać na ślub narodziny dziecka i wnuki.

*trzy miesiące później*

Minął już tydzień od mojego ślubu z Josie Saltzman. Było tak kolorowo. Zdradziłem Wiolette Castillo z nią, ale nie żałuję tego. Jest cudowna, ale nie tylko w łóżku potrafi czarować. Kocham ją jak żadną inną kobitę i nie mam zamiaru jej zdradzać.
Niestety muszę płacić alimenty dla mojego syna Harrego, ale jakoś przeżyję.

*siedem lat później*

Jestem gejem i dobrze mi z tym. Mam chłopaka Archiego i kocham go jak żadną inną kobietę czy mężczyznę. Nigdy go nie opuszczę i nie zdradzę tak jak Wiolette Josie i Gastona i wielu innych.
Planujemy ślub. Taki typowo gejowski. Wszędzie różowo i kolorowo tak jak pragnie mój chłopak. Mój syn Harry ma już 7lat i często go odwiedzam. Kocham go prawie tak bardzo jak mojego partnera.

*dziewięć lat później*
Jest teraz przy mnie tylko mój syn..
Leżę w szpitalu. Przed chwilą dowiedziałem się, że mam raka mózgu i wątroby. Mało czasu mi zostało. Mój kochany synek Harry jest cały czas przy mnie po tym piekle, które mu rozpętałem. Ma już 16 lat. Dorosły chłop. Nie pali jak inni tylko troszczy się o mnie. Nie ma wyśmienitych ocen, ale się stara, bo wie, że jestem smutny jak dostanie jedynkę bądź dwójkę.

*cztery lata później*

                     ~~~Harry~~~
Mój ojciec nie żyje. Ja jestem już dorosły
i mam 20 lat. Codziennie przychodzę nad grób ojca by się za niego pomodlić, nawet jeżeli nie był wspaniałym człowiekiem uważam, że zasługuje na szacunek ode mnie. Tęsknię za nim i nigdy o nim nie zapomnę. Czasami mam wrażenie, że jest przy mnie, opiekuje się mną. Ale to pewnie tylko złudzenia..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Koniec.