YARA İZİ 🚬 BIZE SEN KALA 2

BÖLÜM 18

Ona eve git demiştim. Kahretsin yapacağı tek şey eve gidip dinlenmekti. Peki, o ne yaptı beni delirtmek ister gibi süslenip püslenip sözüme geldi. Yine yorulma git dediğimdeyse ikinci defa sözümü dinlememişti. Sonra ne oldu, az önce istemeyerek sözlendiğim kadının kardeşi neredeyse içine düşecekti. Neden laf söz dinlemiyor burnunun dikine gidiyordu.

"Hayırlı olsun kardeşim..." Raşit'in sesiyle bardağımı sıkmayı kesmiştim. Hayırlı olduğunu hiç sanmıyordum. Sessiz kalınca Raşit devam etti.

"Az önce mutfaktaki halin neydi? Biraz daha gelemesem Güven'i öldürecek gibi bakıyordun."

"O beni ne kadar sevmiyorsa bende onu sevmiyorum Raşit, lafı dolandırmadan altında ne aradığını söyle." Raşit şimdi yeri değil diyerek yanımdan ayrılmıştı. Onun ardından Kemal Bey içki bardağıyla gelerek soluğu yanımda aldı.

"Söyle bakalım damat nasıl hissediyorsun?" diye kinayeli şekilde sorduğunda göz ucuyla kızına ve üç oğluna baktım.

"Kayınbiraderlerim beni öldürmediği sürece iyi." Lafı geçiştirmek için öylesine söylemiştim fakat yüzükler takıldığı an hariç bir an için bile olsun kardeşlerini yalnız bırakmamışlardı. Sanki yalnız bıraksalar kardeşlerini yiyecektim.

"Estella buraya gel kızım." Kemal Bey kızını çağırırken dışarıya bakmaya devam etmiştim. Yanımıza gelmiş olmalıydı ki "Kartal seninle dışarıya çıkıp konuşmak istiyor sözlünü kırmayarak onunla hava alamaya çıkın." Dediğinde gözlerimi devirerek ona baktım.

"Tamam, babacığım." Estella onay verince bardağımı kenara koyarak elimle çıkışı göstermiştim. Beraber havuz başına geldiğimizde ellerimi cebime sokarak gökyüzüne baktım. Bugün sözlenmiş olmam bana fazlasıyla ağır gelmişti. "Beni sevmediğini biliyorum. Benimde seni severek evlendiğim varsayılamaz. Bu evlilik ailelerimizin öngörüleri üzerine kurulacak." Konuşan kıza bakarak kıza baktım. Bana fazla akılcı bir kız gelmişti. "Ben diyorum ki hiç olmazsa arkadaş olalım bana sürekli ölümcül bakışlar atmanı istemiyorum."

"Öyle mi yapıyorum?" diye sorduğumda sence demiş gülünceyse gamzeleri oraya çıkmıştı. "Galiba öyle yapalım. Peki, istediğin gibi olsun ben sana ölümcül bakışlarımı fırlatmayacağım sende benim her zaman huyuma gideceksin."

"Ben öyle bir şey söylemedim." Dediğinde kahkaha atmak istedim. "Ama öyle kast ettin. Hadi ama Estella seni çözümlemek hiçte zor değil. Babasının her sözünü yerine getiren babacıl olabildiğinceyse ılımlı bir karaktere sahipsin." Doğru dediğinde gülümsedim.

"Anlaştığımıza sevindim biliyor musun, bir an hep böyle kalacaksın diye çok korkmuştum. Bana kalırsa da sende özünde iyi birisin değil mi?"

"Siz kadınlar neden bu kadar safsınız? Erkekler yüzünüze gülüp iki iltifat edince kalbiniz neden onlara kayıp gidiyor?"

"Kalbimin sana gittiği falan yok Kartal, biz seninle bugün sözlendik ve ben seninle arkadaş olmak istiyorum. Anlıyor musun yalnızca arkadaş."

"Pardon sen evlendikten sonrasını garantilemeye çalışıyorsun. Evlenince de arkadaş kalırız mantığı oldu canım anladım seni."derken beni anladığını hiç sanmıyorum diyerek yanımdan ayrılmıştı. Utanmış mıydı sinirlenmiş miydi? Ardından gülerek baktığımda gözüm bize bakan gözlere gitmişti. O tarafa baktığımda Lina her zaman ki gibi pencere kenarından kaçtı.

Onu görmemle gülüşüm solmuştu. Bugün onu öpmekle büyük hata yapmıştım. Sözlendiğim gibi başka bir kadını öpmüştüm. Lina'nın gururu incinmiş olmalıydı. Oysa ona git derken hiçbir şey olmamış gibi yüzüme bakıyordu. Hadi lan oradan kimi kandırıyorsun, Estella'yı gördüğü anda yüzünün feri solmuş hemen kaçar gibi gitmişti.