YARA İZİ 🚬 BIZE SEN KALA 2

Bölüm 4

Başarabilirsin sakin ol Lina. Ortada korkacak hiçbir şey yok. Adam ayaklarına kadar gelip özür dilemişken geriye dönemezsin. Şimdi yapman gereken tek şey birkaç adım daha atıp o kapıdan içeriye girmek. Sakın korkma diye iç geçirsem de galiba yapamayacaktım. "Hayır, yapamayacağım." Arkamı dönüp birleştirdiğim ellerimi biraz daha örseledim. Dün yaşanan şeyden sonra nasıl o eve giderdim.

"Lina Hanım!" İşittiğim sesle dudağımı dişleyerek gözlerimi kapattım. Tam kaçacak iken bildiğin yakalanmıştım. Birinin yanımda varlığını hissetmemle yüzme kondurduğum tebessümle arkamı döndüm. "Bizde sizi bekliyorduk Lina Hanım buyurun?" dediğinde beni mi diye şaşkın bir ifadeyle sordum. "Evet, Kartal Bey sizinle özellikle ilgilenmemizi istedi. Lütfen buyurun..." Karşımda el pençe duran adama baktığımda artık kaçacak yerim olmadığımı düşünerek başımı olumlu anlamda salladım.

Koruma önden bende arkadan ilerlerken heyecanım yeniden nüksetmişti. İnşallah her şeyi elime yüzme bulaştırmazdım. Demir kapıdan girdikten sonra hızlı adımlarla evin kapısına kadar gelmiştik. Koruma bana kapıyı açtıktan sonra buyurun demiş bende içeriye girmiştim. Üstüme kapıyı kapattığında ne yapacağımı bilmeden kala kalmıştım.

"Lina..." Bu adamların genel mizacı mıydı? Neden sinsi gibi arkamdan sesleniyorlardı. Tanıdık gelmeyen sesle birlikte arkamı döndüğümde Raşit Beyi gördüm. Günaydın dediğimde "Günaydın, seni burada görmeyi hiç beklemiyordum." Kahretsin o da dün yaşananları biliyordu. Ateşimin yükseldiğini hissedince içimden inşallah kızarmamışımdır dedim.

"Kartal Bey bu sabah işe başlamamı söylemişti."

"Kabul ettin mi? Pardon şaşkınlığımı maruz gör dün buradan kaçarak gittiğini gördükten sonra bir daha gelmezsin diye düşünmüştüm..." Buna ne cevap verecektim ki bende böyle bir yüzsüz müydüm diyeceğim. Bana elindeki kahveyi işaret ederek "Geleceğini bilseydim aç karnıma kahve içmezdim. Hadi gel sana mutfağı göstereceğim." Diyerek bildiğin sözlerini geçiştirmişti.

Başımı olumlu anlamda salladığımda kulpunu tutuğum çantamı biraz daha sıkarak peşi sıra yürümeye çalıştım. Acaba ikisinden başka hiç kimse yok muydu bu evde. Eğer çalışacak olursam bu evde iki erkekle ne yapacaktım. Raşit Beyin bana karşı bir kötülüğü olacağını sanmıyordum da ben kendime kötülük yaparak Kartal Beye düşebilirdim.

Raşit Beyin ardından mutfağa girdiğimde bana dönerek "Kartal yirmi dakikaya uyanmış olur. Senden iki kişilik enfes bir kahvaltı hazırlamanı istiyorum. Bu aradan evde yalnızca Kartal ve ben yaşıyoruz yalnızca ikimiz için yemek yapacaksın."

"Anladım... Peki, çalışma saatleri nasıl olacak." Bunu Kartal Beye sormayacağım için direkt ona sormuştum. "Kartal ile konuştuğunu düşünmüştüm. Şuanlık sana kesin bir saat dilimi söyleyemem. Şöyle yapalım sen kahvaltı hazırla bende bu konuyu Kartal'la konuşurum."

"Şey son bir şey daha bu evde tam olarak ne iş yapacağım. Evde gördüğüm kadarıyla hizmetli yok. Temizlik falan yapacak mıyım?" Bu koca evi katiyen temizleyemezdim. İmkânı yoktu. Hem neden evde hizmetli yoktu ki?

"Hayır, sana da söylediğim gibi yalnızca aşçıya ihtiyacımız var. Ev için temizlik şirketinden geliyorlar." İşte buna çok sevinmiştim. Raşit Bey başka sorun yoksa gidiyorum dediğinde biraz utanmıştım. İzinle diyerek yanımdan geçip gittiğinde koca mutfakta yalnız kaldım. İlk günden mahcup düşmemek adına kolları sıvayarak işe koyuldum. Önce dolaba göz attıktan sonra mutfağı tanıma aşamasına geçmiştim. Elimin altında malzeme olduğu sürece yapamayacağım hiçbir şey yoktu. Ve elimin hızlı olması da işime yaramış kısa sürede elimden gelenin en fazlasını yapmıştım. Kahvaltıyı hazırladığım da salona geçerek kahvaltıyı nereye hazırlamam gerektiğini sormuş o da bakmadan arkasını işaret edince elimi çabuk tutmak adına kahvaltıyı hızla masaya hazır etmiştim.