„Nienawidzę Go"-Dawid Kwiatkowski [CAŁA]

#12 Udawala

-Sylwia...zaczekaj-krzyczy brunet idąc za mną szybkimi krokami.
-Co?-powiedziałam bez emocji.
-Czemu mnie zostawiłaś?-zapytał łapiąc za moje ręce
-A ty dlaczego mnie zostawiłeś?-zapytałam i chciałam isc, ale chłopak delikatnie mnie przytrzymał.
-Byłem dłużej, bo załatwiałem wakacje w Hiszpanii.. A nie odzywałem się dlatego, że telefon padł.. Zobacz mam nowy, kupiłem go po przyjeździe do Polski-pokazał mi telefon, faktycznie był inny.

Nie odpowiedziałam nic tylko delikatnie przymknęłam oczy. Teraz nie wiem czy być na siebie zła czy na Dawida.

Po 15 sekundach zapytałam:
-Kamila to naprawdę twoja dziewczyna?
-Tak-odparł i spuścił głowę na dół
-Szczęścia-uśmiechnęłam się udawajac, że cieszę się z jego szczęścia, jednak tak nie było.. Kochałam go bardzo mocno.
-Ciebie kocham bardziej.. Słyszysz.-powiedział delikatnie poruszając moimi ramionami.
-To już nie ma najmniejszego sensu.. Masz dziewczynę.-powiedziałam a z moich oczu poleciały łzy.
-Kurwa-warknął i kopnął w mur.
-Znajdę sobie kogoś innego.. Zobaczysz-uśmiechnęłam się i delikatnie spojrzałam na chłopaka, który się speszył.
-Nie-odparł delikatnie łapiąc za moją dłoń i przekazując mi tam list złożony w małą karteczkę.

Chłopak poszedł z powrotem do mieszkania, a ja postanowiłam usiąść na najbliższej ławce i zacząć czytać:

Chce z tobą być nadal.. Niby mogę Ci to wszystko powiedzieć, jednak za dużo by tu mówić.
Jesteś i będziesz dla mnie najważniejsza! Okej?
Pamiętaj-to teraz jest twoje zdanie.. A co do Kamili?
Udawała moja dziewczynę.. Chciałem ci dopiec, jednak teraz chyba żałuje..
Kocham Cie! ❤️

Uśmiechnęłam się do kartki i szybko pobiegłam do mieszkania.
Kiedy Dawid wyłonił się, odrazu podbiegłam do bruneta i mocno pocałowałam jego usta.