IRIS

CHAPTER 8

Lenard's POV

It's been one week since, wala ako sa tabi ni Iris. I feel so bad that I can't protect her. Wala eh, nilabag ko lang naman isa sa mga rules.

"Can I know kung sino kasama mo Iris?" Mahinahon kong tanong.

"It's none of your business. You've been gone for one week, actually dapat alam yon, akala ko ba you are my Protector?"

Iba ang pakiramdam ko, There is something wrong.

"I need to go." Sabay talikod ko sa kanya. Hindi ko na inantay ang mga sasabihin pa niya.

Pumunta ako sa isang park, dito ako usually tumatambay kapag walang magawa. Umupo ako sa isang bench. I check my phone, gusto ko sana itext si Iris.

"Hindi ka pa ba tinetext? O baka she will never text you anymore because I might kill her." Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses na yon. At hindi ako nagkamali.

"Ikaw nanaman!!? Try to touch her and you might die also."

"Hey bro! Don't you know? I can die hundred times." Sabay halakhal na nakakaloko.

Hindi na ko nakapagtimpi, I grad his shirt at aakma ako sumuntok.

"Ituloy mo!! I told you, you can kill me but I'll be alive again." Tumawa nnman siya ng napakalakas.

"Ikaw ba ang kasama ni Iris! Sumagot ka!" Pabalang kong sabi.

"My little Brother, are you afraid? Na masaya si Iris kasama ako?"

"Subukan mo pang lumapit sa kanya. Papatayin at papatayin kita!" Nanlilisik na ang mata ko.

"Okay. No problem bro." Sabay ngiti na nakakaloko.

Naglakad na siya papalayo sakin. He is my eldest brother, Blue. Oo! Sinabi ko sa inyo na, he doesn't exist in my life.

Noong namatay si Papa, galit na galit siya, kahit sa akin galit siya. Sa sobrang galit niya dahil hindi niya matanggap ang nangyari, he killed someone. Sa murang edad na 15 years old, pinatay niya ang isang inosenteng tao. Alam namin ni Blue ang tungkol sa trabaho ni papa, pero ang hindi ko alam kung sino ang messenger ni papa pero alam ito ni Blue. And yes! Pinatay lang naman ni Blue ang messenger ni Papa. After that incident someone took Blue hanggang sa wala na akong balita sa kanya. Ako? Nabuhay akong mag isa. I was only 14 that time.

---

Flashback

Nasa isang coffee shop ako noon ng biglang may umupo sa harap ko.

"Blue? It's been 6 years? Bakit ngayon ka lang nag pakita sakin."tuwang tuwa akong dahil pagktapos ng anim na taon nakita ulit si Kuya.

"Nga pala balita ko isa ka ng Protector ngayon? Matutuwa si Papa niyan." Walang emosyon sa mukha niya.

"Thanks Kuya! Ano nang nangyari sayo?"

"Don't call me kuya. Im no longer your brother Lenard. You have your mission I have mine. Huwag ka ng mabibigla na may mga pagkakataon na mag kikita tayo. Dahil pinatay ko ang messenger ni Papa noon naturingan na ako bilang Mr.Killer a.k.a. Mr. Blue." Paliwanag niya at wala padin emosyon sa mukha niya.

"Pero..? "

"My mission is to kill Protector's messenger. Forget about me being your brother. Tutal noong panahon nakita mo ang buong pangyayari ni hindi mo man lang ako pinag tanggol. Nihindi ka man lang dumalaw sa akin noon. Hinyaan mo nalang ako."

"Pero kuya!! Ang bata ko pa noon! Hindi ko alam ang gagawin ko noon. Sana mapatawad mo ako." Mag mamakaawa ko sa kanya.

"The damage has been done. Matira matibay sa atin." Sambit niya at tumayo na siya para lumisan ng coffee shop.