SEND NUDES [ZAKOŃCZONE]

28.

Nate's POV

- Proszę, przestań.

- Nie będziesz mi mówić, co mam robić. - syczy przez zęby. - Widziałem Cię z nim, od kiedy to trwa?

- Jesteś chory, mówiłam Ci, że musisz brać leki, psychiatra Ci mowił, wszyscy Ci mówili. Jeśli nie chcesz tego zrobić dla mnie, zrób to dla twojego syna.

- Nie kłam, szmato. - głośne tępe uderzenie niesie się echem po mieszkaniu. - Wiem, że to nie moje dziecko, widziałem testy, mam dowody.

- To była pusta kartka, skarbie, ty masz problem.

Pokój zalewa się krwią, a ojciec odpala papierosa i wychodzi.

Wstaję, odpalam szluga, ubieram bluzę i spodnie. Wychodzę. Jest już ciemno, czytam sms-a, otwieram samochód. Wszystko jest. Zajeżdżam do następnego frajera, zarabiam trochę kasy. Śmieszą mnie Ci ludzie. Słyszałem o czymś takim jak empatia, ale jakim debilem trzeba być, żeby pchać się w takie gówno z własnej nieprzymuszonej woli. Patrzę jak odchodzi ucieszony, tam skąd przyszedł, a ja cieszę się tylko dotykając zwiniętych banknotów na dnie mojej kieszeni.