Because Of Facebook. <3

Chapter 20

(Her side.)

Bes' POV

(Bes ------->)

Naglalakad ako ngayon...

Na may luha sa mga mata.

Ano ba kasi ang wala ako na meron sya? Ginagawa ko naman ang best ko para mapansin nya at magustuhan nya ako.

Pero bakit ganon sya at sya pa rin ang mahal?

Pangit ba ako? Maitim ba ako? Wierd ba ako? O loka loka?

Siguro nga loka loka ako. Nagmahal kasi ako sa taong may mahal ng iba.

Pero masisi nyo ba ako kung bakit ko nagawa yun. Mas matagal ko na syang kilala bago pa man kami muli.

Siya kasi yung inaapi noon...

*Flashback.*

I was 6 years old, when I was playing in the playground.

Sobrang saya sa pakiramdam ko kapag naglalaro ako.

Nung naglalaro ako sa isang slide ay may nakita akong isang bata na binu-bully ng kapwa nya bata.

Since, ayaq ko makakita ng mga batang naapi ay lumapit ako sa kanila at pinagtanggol sya.

Inaasar sya, sinusuntok, binabasa ng mga laway at tinatapunan ng basura.

Agad kong pinagtutulak yung masasamang bata.

At sila ay agad na nagsitakbuhan.

Itinayo ko na yung bata.

We were same age that time. Pero mas malaki ako sa kanya.

Naka tungo pa sya. Kaya hindi ko makita yung mukha nya ng maayos.

Pero narinig ko ang pagiyak nya.

Nung tuluyan nyqng iniharap yung mukha nya ay nakita ko ang napakagwapo ng mukha.

Maputi sya, matangos ang ilong at mabibilog na Mata.

Inaamin ko na nung makita ko yung mukha niya ay nakaramdam agad ako ng love sa kanya.

Na love at first sight ata ako sa kanya.

At agad niya akong niyapos ng mahigpit na kala mo at takot na takot.

"Thank you for saving me..." -

I hugged him back.

As a respond.

He hold my hand and took me in a far place.

Nung makarating na kami ay umupo kami sa isang swing.

Nandito pa rin naman kmi sa area ng park kaso ito yung part na wala medyong tao.

Kaya kami lang tao ngayon dito.

"Thank you again"

"Wala yun. Ano nga pala pangalan mo bata?"

"My name is not bata, Im...

Matthew."

Ang cute nung boses nya. Ang galing kasi nyang mag english.

"You, my saviour, what s your name?" - Matthew

"Ako si Bes."

"What do you mean by Ako?"

"I or I'm."

"Ammm. Bes you are so beautiful, I hope someday we will met again and I will marry you." - Matthew.

Nung sinabi nyang yun ay nakaramdam ako ng kilig kahit bata pa ako.

"I hop---" hindi ntapos yung iimikin ko ng biglang tawagin sya ng mommy nya ata.

"Hey Matthew, why are you here. At nagsama kapa ng bata? Paano kung pareho kayong mapahamak? Halika na at aalis na tayo."

Agad nya kaming kinapitan sa kamay at umalis na kami sa swing.

Sa di kalayuan ay nay kotse dun.

At dun na sumakay si Matthew kasama yung Mommy nya.

"Wait Matthew, saan ka pupunta? Iiwan mo na ako?"

Pero binuksan nya yung salamin at inilabas yung ulo nya.

"We will meet soon, I will marry you..."

At agad ng umalis yung car.

*End of Flashback*

Kaya hanggang ngayon ay hindi ko sya makalimutan kahit isang dekada na ang nakalilipas.

Ayaw kong ako ang magpapaalala sa nakaraan namin gusto ko sya mismo at makaalala nito.

Nagseselos ako tuwing nakikita ko sila na magkasama. Ang hirap sa pakiramadam. Yung halos every night kang naiyak dahil sa kanya. Pero hindi ko magawang magalit sa kanila dahil kaibigan ko sila at mahal ko sila pareho.

Kaya lang naman talaga ako sumama sa Quezon Province ay para makasama si Matthew.

Buti na nga lang at may facebook dahil dahil dun ay muli ko syang nakita.

Gumawa rin ako ng paraan para maalala nya ako.

Like chinachat ko sya pero walang reply.

At nung nalaman ko yung address nya ay pinapadalahan ko rin sya ng sulat pero wala akong narirecieve ng sulat mula sa kanya.

Ako rin ang may gawa kung bakit nawala yung damit niya nung time nung date nila. Itinago ko ito sa kisami para hindi ito makita at hindi sya makarating sa date nila.

Wala akong magagawa dahil mahal ko kaya gagawin ko ang lahat para magawa nya yung pangako nya mula pa noong bata kami...

at handa kong iwanan ang pagkakaibigan namin para lang mahalin nya muli ako.

Awwwttssuui. Ngayon alam na natin ang side nya. Ang aabangan naman natin ay kung ano ang mangyayari sa kanilang tatlo. I am not mentioning names pero sana kilala nyo na ito.

-ILOVEAuthor