MY WIFE IS A HEIRESS (MONTEREAL SERIES 1)

Chapter 3

Kennet's Third POV

Sa kanilang dalawa ni Suzie ay siya ang unang nakahuma. Pero mas pinili niya ang manahimik. Why? Nashock nga eh!

Dumako ang paningin ng asawa sa daliri niya. Kung saan suot niya ang singsing bilang tanda na kasal na siya sa kanya.

"You're still wearing our wedding ring." Itinaas nito ng bahagya ang kamay na kung saan ipinapakita ang suot nitong wedding ring sa daliri. "I also wear mine."

Si Suzie ay pinaglipat lipat ang paningin sa aming dalawa ni Alexa. Poor sister of mine mukhang di kakayanin ang katotohanang nasa harap na mismo nito.

"K-Kuya, si Alexandra Villagracia ang pinakasalan mo noon? Ang sister-in-law ko?" It's more of a confirmation than a question.

"You never told your sister about me, my dear husband." Bumaling ito kay Suzie. "Yes, darling. I'm your sister-in-law in flesh." Ngumiti ito.

"Oh god!" Pahisteryang sabi ng kapatid niya. "Anong gusto mong inumin, A-Ate Alexandra? Juice? Softdrink? O tea?" Natataranta na ang kapatid niya. Bakit nga ba hindi eh nastarstruck ito sa kaalamang nasa harapan nito ang iniidolo.

"Tea please." Nakangiting sagot ng asawa niya.

He never thought that this day would come. Ang muling paghaharap nilang dalawa ng asawa. And god! She is still the most beautiful woman he ever met in his entire life.

Nakita niyang aalis na ang kapatid papasok sa bahay para gumawa ng tsaa. "Not so fast, Suzie. Aalis na si Alexa kaya di mo na kailangang mag abala pa."

"Bakit, Kuya? Kadarating lang ni Ate Alexandra."

"Yes why, Kennet?" Segunda ng asawa.

"I don't accept visitor or visitors here in my house. Lalo na kung ikaw ang bisitang yon. Now go at dalhin mo pag alis ang dalawa mong sasakyan."

Now he made the atmosphere so intense. At alam niyang nararamdaman ito ng kapatid.

Alexa is still in her poist. Na para bang di natinag o matitinag sa mga sinabi niya. She is showing the blood and breed of being one of the aristocrats of the country.

"Then i think it doesn't apply to me, honey. I'm not your visitor, Mr. Montereal. I'm your wife. And as far as i know and also by law. This is also my house. You wanna send me away? Then try me."

Damn this woman at mukha pang naghahamon. Oo nga naman asawa niya ito at hindi bisita at bilang asawa niya entitle din itong manirahan sa bahay niya. Ano mang oras na naisin nito.

Tumayo ang asawa niya at lumapit sa maleta. "Now if you have nothing to say. I'm going now to our room."

"My house is not a castle, Alexa. Sooner or later marerealize mong hindi ka nababagay dito. Na isa lamang ito sa mga kapriso mo bilang heredera."

"Sino ang may sabi na kailangan ko ng kastilyo to call my home? Bigla ka na lang umalis pagkatapos ng kasal natin and you never bothered to hear my side of explanation. Our marriage is a rare case na kakakasal pa lang hiwalay na agad. Don't worry i'll fit in. You'll see." Binuhat nito ang maleta. "And this is our house. Not yours alone, Mr Montereal."

"Suit yourself, Ms. Villagracia."

"It's Mrs. Montereal, my dear husband." Iyon lang at tuluyan na itong pumasok at nagtuloy sa kwarto which happens to be his room.

Tsamba!

"Panis ka no, Kuya." Ngingiti ngiting sabi ng kapatid. "Aayaw ayaw pa wala din palang magagawa." He knew his sister is going to laugh at him. Pinipigilan lang dahil alam nito that he will wring his sister's neck.

Pumasok na ang kapatid niya at sinundan si Alexa.

Damn! His wife caught him off guard. Sinamantala nito ang pagkabigla nilang magkapatid.

Naririnig niya ang masayang boses ng kapatid. Kausap na nito ang asawa niya. It's Mrs. Montereal. The thought of it made him proud. Yes she is his wife. Walang matinong tao na kokontesta non sa korte na pwedeng isampal sa pagmumukha nito ang marriage contract nila. Na magpapatunay na kasal silang dalawa ni Alexa at mag asawa.

So what now? Muling bumalik sa buhay niya ang asawa. Will this mean his wife will turn his world upside down again. Or she will break his heart again. And this time she will leave him scattered to pieces and not even his pride will remain unscratch.

Bahala na nga si Batman o si Superman o kahit si Spiderman pa. Part of him is very happy na bumalik na ang asawa niya. Although siya naman talaga ang nang iwan sa asawa. Another part of him serves as a warning for the outcome of this reunited again situation.

Sino ang may sabi na kailangan ko ng kastilyo to call my home?

That sentence echoed in his mind. If only the words of his wife is true. Then perhaps it is not to late to have a beautiful and happy marriage life.

It's Mrs. Montereal, my dear husband.

The very person who turned his world upside down. And it leads to the downfall of his bachelor's life. She ended it by marrying him.

Tama na nga! Ayaw na niyang mag isip at baka sa mental hospital pa ang bagsak niya.

He heard those two eve laughing. Ang bilis naman naging magkasundo ng dalawa. Well, knowing Alexa and Suzie. They are both not a bad person. Hindi snob at lalong hindi pastik.

Ngayon paano niya ihaharap si Alexa sa mga tito at tita niya at mga pinsan. Lalo na sa mga kapitbahay.

Napangiti siya. Hindi pa man nangyayari ay nakikini kinita na niya ang shock sa mukha ng mga ito. Kung hindi man mamaya. Tiyak mangyayari bukas.

Montereal clan meet my wife Alexandra Villagracia Montereal!

Nakita niyang dumaan ang isa sa mga babaeng pinsan. Si Gwen. Napahinto ito sa tapat ng gate ng mapansin ang dalawang mamahaling sasakyan.

"Oy, Kennet! May bisita ka ba? Kanino yang dalawang astig na sasakyan?"

"May nakiparada lang!" Tumalikod na ko at pumasok. Iniwan kong nagtataka ang pinsan kong si Gwen. Inaabsorb ko pa lang ang mga pangyayari.

WTH!