''Ne işin var senin burda?''Dedi annem.
''Asıl senin ne işin var benim yanımda neden sürekli karşıma çıkıyosun 6 senedir yoksun şimdi neden geldin anne.''
''Kızım böyle olmak zorunda kimsenin haberi yok yaşadığımızdan.''
''Ya sen benle dalga mı geçiyorsun ben aklımı yitirdim zannetim.Altı senedir neler çektim ben mezarınızdan dönerken başıma neler geldi!Haberin var mı?''En son sesimi yükseltmiştim.
''Kızım mecburum böyle olması gerekiyor neden anlamıyorsun?Neden zorlaştırıyosun?Benim senin yanına geldiğimi öğrenseler öldürürler babanı da benide.''Dedi Annem ağlarken.
''B-babam yaşıyor mu anne?Ölmedi mi?Kim sizi zorluyor anne?Gel polise gidelim vardır bir çaresi.''
''Yok meleğim yok işte biz olsa yapmaz mıyız böyle yaşamak zorundayız.Sadece biz değiliz annecim başka birileri daha var.''
''Sen benimle dalga geçiyorsun.Siz beni yanınıza almak istemiyorsunuz.Canınız sağolsun anne.''Dedim ağlarken.
''Umay neden ağlıyorsun? Bu kadın kim?''Kutay'ın sesini duymamla şaşırmıştım onun gelmesini beklemiyordum.
''Önemli biri değil Kutay hadi gidelim.''Dedim gözyaşlarımı silerken.
''Kızım ne olur yapma böyle canımı çok yakıyorsun.''Dedi annem ağlarken.
''Ya benim canım kadar yanıyor mu?Ben neler yaşadım hepsini kendim atlattım.Hastalığımı da başıma gelen iğrenç olayı da!Bu kadar seviyordun beni neden bulmadınız?Tabi böyle olmak zorundaydı değil mi?''
''Annen mi Umay?''Dedi Kutay şaşkınlık ile.
''Evet ben annesiyim sen kimsin?''Dedi Annem göz yaşlarını silip.
''Vay annem beni düşünüyor.Gözlerimi yaşarttın be kadın ne yapıyorsun sen öyle.''Dedim alayla.
''Kızım -''Telefonun çalması ile sustu ve telefonu açtı.
''Benim gitmem gerekiyor yine geleceğim annecim tamam mı?''Dedi annem.
''Tabiki oyuncağınız burda gelip görün birdahaki sefer babamı da getir oda gülsün bana.''Dedim anneme.
Annem birşey demedi ve koşarak uzaklaştı.Kutay konuşmuyor sadece bana bakıyordu.Annem uzaklaşınca dayanamadım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Saniyeler sonra kendimi Kutay'ın omzunda buldum.Ağlamam durmuyor aksine daha da şiddetleniyordu.Ben ağladıkça Kutay'da saçlarımı okşuyordu .Sanki ağlama demek istercesine.
"Umay okula gitmemiz gerekiyor."Dedi Kutay.
''Tamam gidelim hadi.''Dedim soğuk sesimle.
''İlk önce konuşalım mı?''Dedi Kutay.Kafamı olumsuz anlamda salladım.
''Peki sonra konuşalım o zaman.''
İkimizde okula doğru ilerledik.Ben sınıfa giderken Kutay'ında benimle geldiğini gördüm.
''Sınıfa kadar kendim gidebilirim.''Dedim soğukça.
''Biliyorum ve o yüzden kendi sınıfıma gidiyorum.''Dedi tebessümle.
''Ne yani burda mı okuyorsunuz artık siz?''Dedim şaşkınlık ile.
''Evet.Artık buradayız ve şimdide sınıfıma gidiyorum.''Dedi sırıtarak.
''Anladım.Neyse git sen sınıfına.''
''Umay beraber gidelim ben sınıfı bilmiyorum.''
''Tamam.Yürü o zaman.Hangi sınıftasın sen?''
