11.~ZARF~

51 5 3
                                    

Medya:KUTAY

Yavaşça araladım gözlerimi.Sanki yıllardır hiç uyumamışım gibi hissediyordum resmen.Dikkatimi koltukta uyuyan çocuk çekmişti.

''Nasılda güzel uyuyor diye düşünmeden edemedim.Sanki muazzam şekilde çizilmiş bir tablo gibiydi.Dudakları,kirpikleri,sakalları öyle bir uyum içindeydiki gören aşık olurdu.''

Yavaşça kıpırdandı yerinde ve gözlerini araladı.Gözleri anında benimle buluştu.

''Umay uyandın mı sen?''

''Hıhı yeni uyandım.''Dedim.

''Keşke seslenseydin bana bir şey istiyormu canın?''Dedi

''Hayır teşekkürler.''Dedim

''Peki.''

''Adın ne?''Dedim samimiyetten uzak bir şekilde tanımadığım bir adama nasıl sıcak davranabilirdim.

''Kutay.''Dedi üzgünce.

''Kutay neden buradasın kimsin sen?''Dedim.

"Bunları şimdi konuşmayalım sadece arkadaşım olduğunu bil.Pek hoş tanışmadık beraberkende pek hoş şeyler yaşamadık.''Dedi oda gülerek.

''Neden ki neler yaşamışız olabiliriz?Ne kadar kötü olabilir? Yanımızda bombada patlamadı ya.''Dedim gülerek.

''Pek emin olmasan iyi olur.''Dedi gülerek.

''Ciddi olamazsın.''Dedim hayretler içinde.

''Keşke ciddi olmasaydım.Neyse boşver bunları bizi hatırlamaya çalış Umay.''Dedi.

''Bende isterdim ama size dair hiçbir şey yok aklımda.Derya'yla ilgili bile çok fazla birşey yok aklımda neden böyle bilmiyorum.''Dedim üzgün bir şekilde.

''Hafıza kaybı geçirdin bu yüzden böylesin ama geçicek emin olabilirsin.''Dedi
tebessümle.

Tam o sırada siyah saçlı uzun boylu hemşire girdi yine içeri.

''Günaydın,nasılsınız Umay hanım?''Dedi serumu kontrol ederken.

''İyiyim teşekkürler.''Dedim.

''Kendinizi iyi hissediyorsanız biraz biraz yürümeyede başlar mısınız?Ameliyatdan beri hiç yürümediniz kan dolaşımınız açısından da iyi bir aktivite olur.''Dedi Hemşire.

''Tamam yürümeye başlarım kendimi iyi hissediyorum.''Dedim.

''Peki buyrun beraber yürüyelim.''Dedi Hemşire.

''Teşekkürler ama ben Kutay ile yürüsem olmaz mı ?''Dedim Hemşireye.

''Tabi ama dikkatli olun lütfen.''Dedi ve odadan çıktı hemşire.

Kutay bana bakıyordu.

''E hadi yürümeyecek miyiz?''Dedim bana bakan Kutaya.

''Tabi tabi.''Dedi ve koluma girdi .

Odadan çıktık ve yavaş yavaş yürümeye başladık.

''Aslına bakarsak böyle bir şey demeni hiç beklemiyordum.''Dedi Kutay.

''Neden?Arkadaşım değil misin?''Dedim.

''Hayır ondan değil ne bileyim işte.''Dedi Kutay.

''Hemşireyle sıkıcı bir şekilde yürümektense beni tanıyan biriyle yürümek daha eğlenceli gözüktü gözüme.''Dedim.

''Vay vay Umay hanım eğlence arıyor demek.''Dedi gülerken Kutay.

Bir yandan gülerken bir yandan da şok olmuş vaziyette kapıya bakıyordum.
İşte bu beklediğim birşey değildi.

KAZA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin