@07_damla
Bu bölüm sana güzellik.❤
Ve kiremit ayağımın altından kaydı.
Rüzgar yoğun bir şekilde esiyordu ve ben sanırım düşüyordum.Tam yeni bir hayat kurmak isterken ölmek mi?Ahh Umay ne zaman şanslı oldun ki?
Çatıdan düşerken gözlerim bir kaç saniyeliğine buluştu Derya ile şok içinde bana bakıyor ve ağlıyordu.
Şuan hayatımın gözümün önünden film şeridi gibi geçtiği kısımdaydım sanırım.Ailem ile olan mutlu günlerim geldi gözümün önüne onları öldü diye düşünürken onların yaşayışı ve benim ölüşüm.Ah ne büyük ironiydi ama.
Güzel kardeşim Derya şimdi kendini suçlayacaktır öldüğüm için.Benim kadar çile çekmişti oda.Ama asla pes etmemişti ben ağladıkça güldürmüştü yüzümü her eksiğimi karşılamıştı yanlış anlaşılmasın maddi değil manevi açıdandı.Sanırım Sinan'dan hoşlanıyorsun güzel kız umarım beraber çok mutlu olursunuz.
Kısacık zamanda yanımda olmanıza rağmen film şeridinde hepiniz varsınız güzel yürekli insanlar.
Kutay,Sinan,Anıl,Can hepiniz hayatımdaki kısa dönemde kardeşim oldunuz.Ailem oldunuz.
Hepiniz ayrısınız ama bir kaçınıza söylemem gereken bir kaç şey var gerçi beni nasıl duyacaksınız bilmem ama belki hissedersiniz ha ne dersiniz.
Sinan seninde kalbin Derya'ya karşı pek boş değil sanırım.Üzme onu o mutlu olmayı hakediyor.Sende öyle.Bana abilik yaptın beni korudun ve bana ağlayacak omuz oldun iyikide oldun.
Ve Kutay,seninle hikayemiz bir kaza sayesinde başladı bu kadar güzel insanı tanımam bir kaza ile başladı ve benim ölümüm ile sona eriyor.İyiki tanıdım seni ,sizi hepinizi,hepinizi çok seviyorum.Belki duymassınız ama hissedersiniz diye söylüyorum bunları.
Hayatıma bakıyordum da bu hayat benim mutlu olmamı asla istemiyordu sanırım.
Bilincimi yavaş yavaş yitiriyordum.Bir kaç ses vardı ve fazlasıyla uğultu.Derya'nın çığlıkları ve ambulans sireni sanırım herşey buraya kadardı.
***
Hastaneye gelir gelmez Umay'ı ameliyathaneye almışlardı.Çok fazla kan kaybı ve kırık vardı.Hepimiz ameliyathane'nin önünde mutlu haberler bekliyorduk.Ne ilginçtir ki bazıları bu kapının önünden mutlu bazıları ise tam bir yangın yeri olarak ayrılıyordu.
İşte bizde burda mutlu olmayı bekliyorduk.Yaptığım bir salaklık benim kardeşime mâl olmuştu.Her seferinde kendime daha çok lanet okudum ben oraya çıkmasam Umay bu durumda olmayacaktı.Ben ve bencilliğim kardeşime sebep olmuştu.
Birden ameliyathane'nin kapısı aralandı.İçeriden bir hemşire çıktı.
''0 RH NEGATİF kana ihtiyacımız var!Çok acil hemen bulunulması gerekiyor aranızda olan varsa benimle gelsin eğer yoksa yakınlarınıza ulaşın!''Dedi ve bize baktı.
''Benim,benim kanım 0 RH NEGATİF''Dedi Sinan.
''Bir rahatsızlığınız yada devamlı kullandığınız bir ilaç var mı?''Diye sordu hemşire.
''Hayır herhangi bir hastalığım yada kullandığım herhangi bir ilaçda yok.''Dedi Sinan.
''O halde benimle gelin lütfen biri daha bizimle gelsin.''Dedi hemşire.
''Tamam ben gelirim.''Dedim hemen.
Hemşire ile kan alınan odaya ilerledik.Sinan'ı sedye gibi bir şeyin üzerine yatırdı ve koluna lastik bağladı.Hemşire kan'ı alırken Sinan bakmıyordu sanırım korkuyordu.
