Тэдэнд сул дорой байдлаа үзүүлсэндээ харамсаж байна.
Сул дорой байгаа минь гутамшиг.
Хэнд ч үзүүлж болохгүй арчаагүй доголон нулимс.....
Өөрөө өөрийгөө тийм гутамшигт хутгахдаа юу бодож байсан юм бол?!........
Магадгүй анхны хайрын шаналал намайг нөмөрч нулимс минь тэр дурсамжаас үүдэн жижиг зүйл дээр ч гардаг болчихсон байх.
YOU ARE READING
Гуниг болон харуусал
PoetryЯмар ч өрнөлгүй. Ганцаардлын далайд худал инээмсэглэл гэсэн дарвуулт завь хөлөглөн, үхэл хэмээх арал руу чиглэнэ . . .
