Би тэднийг сэтгэл гаргахгүй байгааг хараад л мэддэг.
Тэд зүгээр л ингээд хэлчихвэл болоо гэж боддог. Гэхдээ тийм биш.
Хэтэрхий олон удаа шаналахаар сүүлдээ дахин хүнд итгэхээ больдог юм билээ.
Амлалт чинь яагаад ийм хуурамч байсан юм бэ?.
Зөрчихгүй гэж амладаг гэл үү? Тэгвэл яагаад амлалтаа зөрчсөн юм?.
Яагаад? Яагаад?
Яагаад надад анхаарал тавьж байгаа мэт жүжиглээд байгаа юм?! Юу ч хожихгүй байж яагаад надад анхаарал тавиад байгаа юм бэ?!
YOU ARE READING
Гуниг болон харуусал
PoetryЯмар ч өрнөлгүй. Ганцаардлын далайд худал инээмсэглэл гэсэн дарвуулт завь хөлөглөн, үхэл хэмээх арал руу чиглэнэ . . .