Natauhan naman si Lalyn nang mapansin niyang nawawala na siya sa kanyang huwisyo, na mas lumalalim na ang halikan nilang dalawa.
Iniwas naman ni Lalyn ang mukha niya, nang tangkain na namang halikan siya ni Hans. Narinig naman niyang mapait na ngumiti si Hans.
" Now what? you're now refusing me?" sabi naman niya.
Tinignan naman ni Lalyn si Hans sa mga mata nito." I don't want to ruined your life again, kaya umalis ka na. You don't need to do this, kinalimutan na kita." madiing sabi naman ni Lalyn saka mahinang tinulak si Hans.
Natawa naman ng pagak si Hans, " Really? kinalimutan mo na ako?" tanong naman nito.
" Ano pa ba? may dapat pa ba akong balikan?" sabi naman ni Lalyn saka nagsimula na niya itong daanan at talikuran.
" Kailan mo sasabihin sa anak ko, that i'm her father?"
Tumigil naman sa paghakbang si Lalyn papunta sa higaan ng anak niya." Kapag handa ka ng maging ama niya." sabi naman niya, saka umupo sa tabi ng anak nito.
" Am i not ready?"
" You're not… umalis kana." sabi naman ni Lalyn saka hinimas ang mukha ng anak niya na mahimbing na natutulog.
" I have the rights, if that's what you want then- i don't have a choice but to do my own will." sabi naman niya saka mabilis na lumabas sa kuwarto nila ni Lalyn.
Hinalikan naman ni Lalyn ang noo ng anak niya, habang may butil na luha na tumulo galing sa mata nito.
" I'm sorry, sweetie." sambit naman ni Lalyn, saka mariing napapikit.
Kinabukasan, nagising na lang si Lalyn na wala na sa tabi niya ang anak nito. Dali-dali naman siyang lumabas, para hanapin ito.
" Aliyah?" sambit naman nito sa pangalan ng anak niya, saka dali-daling hinanap ang anak nito kung saan-saan.
Pinuntahan naman nito ang kapatid niya pero wala doon si Grace. Sunod naman niyang pinuntahan ay ang kuwarto ni Chistian pero naka-lock 'yon at mukhang wala din ito doon sa loob.
Gumapang na ang kaba ni Lalyn sa sarili niya. Naisipan naman niyang pumunta sa labas. Nakahinga naman siya nang maluwag nang makita niya si Aliyah na kasama si Hans at si Krestine.
" Mommy! " napangiti naman si Lalyn nang tawagin siya nito.
Tumakbo naman papalapit sa kanya si Aliyah saka mahigpit na niyakap ang ina niya.
" Good morning, Lalyn." malambing na sabi naman ni Aliyah sa kanya, saka hinalikan ito sa pisngi.
" Good morning too, sweetie." nakangiting bati naman ni Lalyn sa anak nito.
" Lalyn? pasensya kana dahil hindi ka namin nasabihan na isasama namin si Aliyah sa pagliligo. Pero, hindi mo naman siguro iyon mamasamain?"
" It's okay, sa susunod sabihin niyo sa 'kin. Para hindi ako parang baliw na kakanahanap sa anak ko." sabi naman ni Lalyn saka kinarga si Aliyah.
" We are sorry, about that." sabi naman ni Krestine.
" Hindi ko kayo pagbabawalan na isama ang anak ko, basta't alam ko kung saan siya." madiing sabi naman ni Lalyn, dahil hindi magkamayaw ang kabang nararamdaman niya kanina.
Sinong ina na hindi kabahan kapag gumising nalang sila na wala ang anak nila sa tabi.
" Mommy? don't be angry to tita Krestine and Daddy Hans." sabi naman ni Aliyah sa kanya.
" I'm not, sweetie. I'm just scared that you're not beside me when i wake up." sabi naman ni Lalyn sa anak nito.
" I'm sorry Lalyn, next time i'll wake you up." sabi naman ni Aliya saka ngumuso sa harapan ng ina nito.
