Mr. Trouble Maker and Ms. Taray

CHAPTER 28

Vincent's POV

2 Days na ang nakalipas simula noong last meeting namin ni Sheeny. Aaminin ko nagulat ako at nasaktan dahil don. Gusto ko lang naman siyang makasama eh. Hindi pa nga ako nagso-sorry sa lahat ng kamaliang nagawa ko eh tinangggihan na kaagad ako.

Tsaka kung iniisip niyang magagalit si Xaira kapag nalaman yon, I can explain on Xaira understanding naman yun eh. Haist sayang talaga. Tsaka iniisip ko bakit kaya ganon nalang siya mag react? parang iniiwasan niya talaga ako. Bakit naman? haist oo nga pala I'm her ex fiancee right? Parang ang hirap naman isipin na hindi niya pa tanggap unless she still have feelings on me----- haist 'vincent 5 years na naka move on na yon' parang akong nakaramdam ng lungkot sa isipin na yon.

Sumakay nako sa elevator pagpunta ko rito sa building ng condo ko. Pinindot ko ang 20th floor. Haist stress sa work tapos pupunta pako ng University bukas. Bibisitahin ko lang naman. Dapat nga kasama ko si mommy eh kaso nakausap ko siya kanina may importante daw siyang gagawin Kaya ako nalang, kikilalanin ko rin lahat ng new teachers.

Pagkalabas ko sa elevator naglakad nako papunta sa unit ko ng may nakita akong lumabas na bata sa katabi kong unit and she looks familiar, yeah she's a girl. Wait! Nagulat ako ng maalala ko ang batang ito.

"Nica....?" napatingin naman ito sa akin at Gaya ng reaksyon ko kanina nagulat rin siya. Tapos ngumiti at tumakbo papunta sakin.

"Oh my gosh, Mister?" natutuwa niyang tanong
"Yes I am baby" nakangiti kong Sabi at nag squat para pantay kami ni nica
"kyaaahhh we've met again!" Sabi niya at bigla akong dinamba ng yakap. Aaahhh ang sarap sa feeling ng yakap ng bata nato. Ewan ko ba parang ayoko ng bumitaw sa yakap niya. Bigla naman siyang bumitaw at nakangiting humarap sakin.

"Mister do you live here?" magiliw niyang tanong. Haist naalala ko nanaman si Sheeny. Pero iba dito yung alala na masaya siya at hindi siya galit sakin.
"Ahm yes baby"sagot ko
"Ahm what's the number of your unit?" tanong niya
"128" sagot ko. Biglang umaliwalas ang kaniyang mukha
"oh my Mister! the number of our unit is 127 it means we're neighbors !" masaya niyang Saad
"really?" tanong ko mabilis naman siyang tumango. Kitang kita sa mukha niya Ang saya. Siguro tuwang tuwa sa kaniya ang mommy at daddy niya.

"Mister where's your child?" tanong niya "or what did they call this?....... wife. Yeah where's your wife?" tanong niya pa. Nabigla naman ako at napaisip dapat ba sa mukhang to may anak na? mukha na ba akong tatay?
"ahm baby..... I don't have child, but I have a fiancee" Sabi ko
"ahhh. hihi sorry Mister" Sabi niya ngumiti lang ako.
"You where's your parents?" tanong ko

Bigla namang parang lumungkot siya. Did I said that she will feel hurt? what did I do?

"Baby? ..... why?" tanong ko. Bigla naman siyang tumitig sakin

"I don't have parents...." Sabi niya. Nagulat naman ako.
"I only have mommy" sabi niya. Ano!? Ang ganito ka gandang bata walang daddy!? Napaka gago naman ng daddy niya.
"I'm sorry baby but may I know why?" tanong ko.
"Since birth I don't have daddy even picture of him. I know that mommy don't want me to know who my daddy is. Everytime that people talking about us and the topic is where's my dad is, mommy going to talk to me with different topic and whatsoever. I think my dad hurt her back then that's why mmy don't want to talk about him" malungkot niyang sabi habang titig na titig sakin. Ewan ko ba pero natamaan ako sa mga salitang yon ng hindi ko alam ang rason. Parang nag sisisi ako kung bakit kopa tinanong yun.

"Ahm Mister? I used to call you Mister cause I wasn't know yet what's your name. What's your name Mister?" tanong niya kaya napabalik ulit sa kaniya yung atensyon ko.
"I'm Vincent Jan" sabi ko at ngumiti
"Really? wow nice name. I'm Venice Sheenica Sando---------------"