Her okuduğumda gözlerimi dolu dolu eden o sayfaları açtım tekrar. İçimde küçük duygularla başlamış olan bu sevgi her geçen gün ne kadar imkansızlaşırsa o kadar acı veriyordu.
Her seferinde tekrar ve tekrar okumamak için kendi kendime söz verdiğim bu sayfaları sırf onunla ilgili olan bir kaç güzel hatırayı hatırlamak için tekrar ve tekrardan açıyordum.
Şimdi o yanımda huzurla uyurken, kalbim onun sevgisiyle doluyken, daha bir kaç dakika önce ellerimiz birbirine kenetliyken artık geride kalmış duygularım burnumu sızlatıyordu. Tekrar, tekrar ve tekrar şükrettim.
Olmaz dediğim olmuştu. Onlarca ihtimal varken o beni bulmuştu. Farketmişti. Hatta bizimki farklıydı. Aynı cinstendik biz. Bu... Bu benim içimde asla olmayacağını kabullendiğim, varlığıyla beni her geçen gün bitirse de mutlu etmeyi başaran bir sevgiydi.
İmsansız aşkım tüm olasılıkları kat ve kat azaltıyordu ama olmuştu bir kere. Bana gelmişti. Beni sevdiğini söylemişti. Benim için endişelenmişti ve uyumadan önce de bu boş odada yalnızca ikimizin olduğu bu karanlık odada sevgiyle gözlerime bakmış bana iyi geceler dilemişti.
Gözyaşlarımla ıslanmış ve kurumuş sayfaları çevirdim. Ailem öldüğünden beri beni bu hayatta üzen ne varsa günlüğüme yazardım. Ama lisenin yeni bir başlangıç olduğuna inanıyordum. Bu yüzden yeni bir günlük almıştım. Her gün yazamayacağım sadece özel ve sonradan hatırlamak istediğim şeyler yazacaktım. Yani en başta planım buydu ama gidişat tamamen değişmişti.
Günlüğüm ilk sayfadan itibaren içimde yaşadığım onunla ilgili olan heyecanlarım ve hatıralarımla dolmuştu onun bile bilmediği hatıralar...
İlk sayfayı açtım.
Eylül 2016
Okul güzeldi. Bir çok kişi birbirini tanımıyor ve bir kaç kişiyle konuştum. Sınıfımdakilerin çoğu iyi insanlara benziyorlar. Ayrıca bugün giren öğretmenler de çok iyiydi. Her şey ortaokuldan daha güzeldi. Kötü olan tek şey Sevde. Onunla yine aynı okula düştüğüme inanmıyorum. Ama o artık başkalarına takıyor sanırım. Daha ilk günden kendince bir arkadaş gurubu kurdu. Hepsi kendi gibi.
Biri var. Çok güzel bir kız. Çok eğlenceli birine benziyor. Umarım arkadaşım olur..
İyi geceler
Eylül 2016
Adını öğrendim. Adı Doğa'ymış. Çok güzel bir isim değil mi? Sanırım sınıftan bir kaç kişiyi daha önceden tanıyor. Bugün ben kantinden dönerken karşılaştık. Geç kaldığını sanıyordu ve koşuyordu sanırım. Arkadan ona seslendiğimde durdu. En başta utandım ne diyeceğimi bilemedim. Sonra geç kalmadığını söyledim. Gülümseyip geç kaldığını sandığını söyledi. Çok güzel bir gülümsemesi var. Beraber sınıfa çıktık ve o bir çocuğun yanına oturdu. Yeni arkadaşı sanırım.
Kasım 2016
Bir kaç haftaya sınavlarımız başlayacak. Çok mutluyum çünkü bugün okuldan geldikten sonra ders tekrarı yaptım ve beklediğimden daha iyi. Umarım en azından lisede başarılı olabilirim.
Bu arada okulda bu hafta neredeyse her gün bir sürü gelmeyen oldu. Hatta Doğa hafta boyunca okula gelmedi. Onu arayıp geçmiş olsun demek istiyorum ama utanıyorum...
Aralık 2016
Anneannem dayımın evine gitti. Benim de gitmem gerekiyordu ama okuldan geldiğimden beri odandan çıkmadım ve anneanneme gitmesini benim gelemeyeceğimi, hasta olduğumu ve uyumak istediğimi söyledim. Başımda durmak istedi ama zaten uyuyacağımı ve dayımın çocuklarının yıl başına neneleriyle girmek isteyeceğini söyledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANFİL GirlxGirl (TAMAMLANDI)
أدب المراهقينSenin için her zaman burada olacağım...