MONA-LİSA 7 YIL SONU

128 79 10
                                    

Red cevabını aldıktan sonra telefonları kapattık. Bu cevaptan sonra ilerleyen zamanlarda ona karşı oluşan sevgim biter diye düşündüm. Zaman ilerliyordu ama hayır bırak sevgimin azalmasını beklerken daha çok sevdim onu. Benden uzak durdukça nasıl seviyorum anlamıyorum. Ama şunu biliyorum ki onu sevmekten hiç pişman değilim tek taraflı bir sevgi de olsada onu sevmek güzel bir duygu. Üzülüyordum, kırılıyordum ama seviyordum. Lisayla olan konuşmalarımı o dönemlerde kendime yakın hissettiğim dört insana anlatıyordum. Bunlar; Pelin, Helin, Sude ve Şükran . O zor zamanlarda o kadar çok yanımdalardı ki güvenmemek elde değil. Lisa'yı unutmam için her türlü yolu deniyorlardı, ve hiç sıkılmadan yanımda da duruyorlardı. Kendimi savunamayacak kadar zayıflamıştım. O zamanlarda beni koruyorlardı. Sanki koruyucu meleğim gibiydiler. Lisaya olan sevgim beni insanlardan çok uzaklaştırmıştı, sürekli kavga ediyor, hiçbiriyle anlaşamıyor ve kendimi ifade edemiyordum insanlara karşı çünkü kafamın bir köşesinde sürekli Lisa vardı. Bu durum karşısında bi tedirginlik sardı beni insanlarla anlaşamıyordum orta okul hayatıma çok benziyordu geçen zamanda lise hayatım. İyice yalnız kalmaktan, nefret edilmekten korkuyordum. Zamanın ilerlemesiyle Lisa'yla konuşma ihtiyacı hissediyordum. Ve hemen hemen her gece onu arayıp sohbet ediyordum. Benim aramalarıma cevap vermesi umutlandırıyordu beni. Birgün konuşmamızda ona ingilizce hocası Zehra  Hocadan bahsettim. Ona, ona olan sevgimden hocaya bahsettiğimi söyledim. Sinirlendi haliyle ama ufak bir gülümseme sesi cız etti kulağımı. Ona olan sevgimden iyice bahsettikçe oda bana yalandan da olsa sevdiğini söyledi ve çok mutlu olmuştum. Konuşmanın devamında karne zamanının yaklaştığını ve notlarının nasıl olduğunu sordum. Oda bana çok yüksek olmadığını ve 10. Sınıfta yükseltmeye çalışacağına dair söz verdi. Aynı şeyi bana sorunca farklı bir cevap almadı ve yıl sonu ortalamanın 65 olduğunu söyledim. Okulların kapanmasına son iki hafta, çok yakın olduğu bir çocuk vardı okulda ismi Mecid: bir altmış dört boylarında, sıska ve kısa saçlı. O kadar çok yakınlardı ki karne gününün arifesi aradım sordum.

Mona= Lisa seni uzun süredir bir çocukla yakın görüyorum, Mecid sevgilimi siniz onunla ?

Lisa= Evet ama ayrıldım bugün .

Mona= Sana inanamıyorum Lisa neden, seni bu kadar çok delice seviyorken neden?

Lisa= Çok egolu birşey sadece ders vermek amaçlı, her kızı alt edeceğini düşünen biri sadece ona ufak bir ders. Başka da ona karşı birşey hissetmiyorum.

Mona= Sana inanıyorum Lisa.

Lisa= Teşekkür ederim.

Ertesi sabah karneleri almak için yola koyulduk. Okula varınca da gözlerim onu arıyor. Biraz etrafa bakındıktan sonra gördüm. Kırmızı kareli gömlek, kot pantolon, ve siyah ayyakabı. Tesadüf ki benimde üzerimde kırmızı kareli gömlek, mavi kot ve siyah ayakkabı . Yaz tatili öncesi son bir kez konuşmak istedim. Karşılaşınca konuşmak istemediğini söyleyince okuldan ayrıldım ve eve doğru yola koyuldum.  Uzunca bir düşündüm neden konuşmak istemedi benimle daha dün telefonda konuşuyorduk oysaki dicek bişey yok. 90 gün tatilim de böylelikle başlamış oldu.

Evet arkadaşlar 7. Bölüm sona erdi yorum ve düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim. Herkese teşekkür ederim verilen emek için.

GÜNEŞİN BATIŞI (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin