GÜNEŞİN BATIŞI (TAMAMLANDI)

MONA-LİSA 24

Mona= Anne, anne

Annesi= Efendim oğlum iyi misin niye düştün?

Mona gözü yaşlı bir şekilde

Mona= Adım attım anne, adım attım başardım inandım ve hayallerime gerçekleştirmek için bir adım attım.

Lisa o sırada açık kalan telefonla monayı duyar büyük bir sevinçle açelyanın üzerine atlar,

Lisa= Açelya mona adım attı kendi kulaklarımla duydum. İnandı ve başardı,

Telefon yanlışlıkla kapanır.

Açelya= Ne ya lisa çok mutlu oldum yaşasın mona adım attı, yürüyecek.

Lisa= Evet açelya biliyordum başaracağını biliyordum.

Açelya= Evet başardı mona diyorsun o çok güçlü.

Lisa= Benim senimle kalktı, benim sesimle adım attı, beni seviyor açelya Mona beni seviyorrrr.

Belçika=Brüksel

Annesi= Hemşire hanım hemşire hanım.

Hemşire= Buyrun efendim,

Annesi= Doktoru çağır Mona adım attı,

Hemşire hızlı adımlarla doktora doğru koşmaya başlar.

Hemşire= Hocam MONA adım atmış.

Doktor= Ne yürü hemen gidiyoruz,

Doktor ve hemşire koşar adımlarla Monanın yanına gelir.

Doktor= Genç adam, başar mışsın,

Mona= Evet doktor abi başardım ama bu iyi birşey mi sizce,

Doktor= Tabiki deli çocuk, söyle bakalım seni ayağa kaldıran etken neydi?

Mona= Beklemediğim bir telefon aldım.

Doktor= Her halde bu biraz kız meselesi.

Mona utangaç bir tavırla

= Yok abi ne kızı.

Doktor= Biraz bizi yalnız bırakır mısınız hanım efendi monayla yalnız konuşalım.

Annesi ve hemşire dışarı çıkar.

Doktor= Evet mona anlat. Ben senin doktorun değilim sadece geçen üç ayda aynı zamanda burdaki dostun oldum.

Mona= Teşekkür ederim.

Doktor= Biliyor musun ben seni gerçekten çok sevdim, ilk kez senin yaşında bir hastam oldu. Fark etmiyorsun hiç ama sen çok güçlü birisin. Yaşı küçük ruhum büyük çocuksun.

Mona= Gerçekten öyle mi düşünüyorsunuz.

Doktor= Kesinlikle. Benim hastalarımın hemen hepsi umutlu olur inançlı olur ama güçsüz olduğu için başaramaz. Sen ise tam tersi umutsuz hayata küs ama güçlü ama bu yetmez . Nasıl başardın adım atmayı?

Mona= Aslında o başardı.

Doktor= O kim canım.

Mona= Lisa hiç beklemiyordum bir anda aradı doğum günümü kutladı. Önce sevindim, sonra heyecan bastı içimi ayağa kalkmak istedim önce inanmadım sonra kafamı kaldırıp yatağa tutundum ardından da adım attım ve düştüm. Ama hiç üzülmedim.