GÜNEŞİN BATIŞI (TAMAMLANDI)

MONA-LİSA 5

Aradan birkaç ay geçmişti arkadaşım pelin'den lisayla konuşması için bir ricada bulundum ona özel hayatıyla ilgili birkaç soru sormasını istedim. Oda bana bunun mümkün olacağını ve benim için böyle birşey yapacağını söyledi. Çok mutlu oldum. Ona önce birkaç gün arkadaş gibi davranmasının daha doğru olacağını söyleyip önce arkadaş olmasını isteyip daha sonra bu tarz sorular sormasını söyledim. Şüphelenmesini istemezdim. Aslına bakarsan neden böyle yaptığımı da bilmiyordum. Sadece bir bakışın esiri olup yavaş yavaş ona karşı bişey hissediyordum. Neyse Pelin'in onunla arkadaş olması çokta uzun sürmedi ve birkaç gün içinde arkadaş olmuşlardı. İstediğim soruları sormak için zaman gelmişti herhalde. Ona ilk olarak sevgilisi olup olmadığını sorup öğrenmesini istedim. Daha sonra da hoşlandığı biri olup olmadığı konusunda biraz bilgi istedim. Aralarındaki ufak konuşma sonunda sevgilisi olmadığını söyledi bunula da kalmayıp sevdiğinin olmadığını öğrendim. Bu iyi haber mi değil mi bilemiyorum açıkçası. Mutsuz olmaktan korkuyorum. Benim için doğru kişi olduğuna da kesin karar veremiyordum aslında. Ama Pelin'in öğrendiği birkaç bilgi ona olan duygularımı biraz daha artırdı. Sürekli onu düşünüyordum. Ve artık şunu farkına varıyordum ona AŞIKTIM.  Bu sıralarda Lisa'yla ilgilenmekten arkadaşlarımı da ihmal etmek istemiyordum. Can kardeşim dediğim Mert'le az da olsa bir soğukluk vardı aramızda yani o bana öyle davranıyordu. Matematik dersiydi zil çaldıktan sonra aşağıya inmek istedim onuda çağırdım ve karnı ağrıdığı için gelmek istemediğini söyledi anlayışla karşıladım. Ancak geldiğim vakit pekte öyle görünmüyordu ayağa kalmış koşuşturup duruyordu. Aramızdaki soğukluk iyice artmıştı. Ve günün birinde Sınıftaki birkaç kişiye sinirlendim. Havalı birkaç tip vardı Sinan ve Melih kendilerini beğenmiş bu tipler hocanın sorduğu soruya yanlış cevap verdiğim için pis pis gülmeye başladı tiksiniyorum böyle hareketlerden Merte onlara çok sinir olduğumu söyleyip bunun hesabının illaki birgün sorulacağını söyledim. Oda bana kendilerini sevmediğini söyledi. Ancak daha 24 saat geçmeden yarın onlarla kahkaha atarak sohbet ettiğini gördüm. Sohbet etmek değildi mevzu sadece daha dün bu kadar onlara karşı böyle sert bir tavırla konuşup ertesi gün beş yıllık arkadaşmış gibi konuşmasıydı canımı sıkan. Yavaş yavaş iki yüzlü olduğunu düşünmeye başladım ve artık onunla oturmak isetemediği söyledim. Onu çok seviyordum yine arkadaşım dı ama bilmiyorum, yanımdan kovdum onu çok üzüldüm ama o kadar çok sinirlendim ki bilemiyorum şimdi bugün bunu yapan insan yarın banada yapar dedim ve isetemedim oturmasını. Kalktı gitti yanımdan ona böyle davrandığım için sınıftaki erkeklerin tepkisini çektim ve zamanla benden uzaklaşmaya başladılar. Ama benim üzüldüğüm nokta diğer erkeklerin benimle konuşmaması değil okulda ki tek kardeşimi kaybetmek üzdü beni ilerleyen zamanlarda yavaş yavaş bunun pişmalığını yaşadım. Ama gidip konuşsam konuşmazdı benimle biliyorum insan kardeşini tanır çünkü ona hiç beklemediği anda çok kötü davranmıştım.

Kısa bir bölüm olduğunun farkındayım ama dediğim gibi böyle olması gerekiyor. Yavaş yavaş bölüm sayılarında belli başlı artışmalar gerçekleşecek. Sizden tek ricam biraz sabırlı olmanız ve inancınızı eksiltmemeniz. Sizi çok seviyorum emeği geçen herkese teşekkür ederim.