Liseli

Selin'i Seviyor!

~~

Ben , Ece , Giz , Bulut ve Timuçin kantinde oturuyorduk. Gece'den ayrılmıştım ama yinede bizimle takılıyordu. Bugün gelmemiş olmalı. Ayrılmamızı fırsat bilip her gün başka bir kızla öpüşüyordu gözümün önünde. Tabii ki bende başka erkeklerle geziyordum. 2-3 defa onun önünde birileriyle öpüşmüştüm. Ama bu onu unutmadığım gerçeğini değiştirmez. Aslında olsada olur olmasada.

"Kanki Gece geldi mi?" dedi Bulut.

"Kaç defa onu bana sormayın dedim Bulut! İnadıma mı yapıyorsun?!" dedim ve sinirle ayağı kalktım. Merdivenlere doğru yürürken Bulut kolumdan tuttu ve beni durdu

"Ya bi dur lan! Sana sormadım. Ortaya söyledim öyle. Karşımda sen olduğun için gözlerim sana değdi! İnadına falan yapmıyorum prenses!" dedi Bulut kolumu daha çok sıkarak.

"C-canımı acıtıyorsun Bulut!"

"Özür dilerim Öykü." dedi ve elini çekti. Beraber masaya gidip oturduk. Birden telefonu çaldı Bulut'un.

"Alo? Efendim karde- Sen kimsin? O nerde! Nee?! Hemen geliyorum!" dedikten sonra kapattı Bulut ve hemen ayağı kalktı.

"Gece! Ağır yaralanmış. Hastaneye kaldırmışlar ve duumu çok ağırmış. Onu gören biri aradı beni. Telefonunu bulmuş. Gitmem lazım!" dedi.

Gece , beni bırakma tamam mı sevgilim? Özlerim seni ben. Hemde çok özlerim. Bırakıp gitmezsin beni. Biliyorum ben.
Seni seviyorum Gece. Bırakma beni!

"Bende geliyorum!" dedim ve ayağı kalktım. Gözyaşlarıma engel olamamıştım.

"Ağlama Öykü." dedi Timuçin ve gözyaşlarımı silmeye başladı. Hep beraber hastaneye doğru yola çıktık.

~~

"Gece u-uyan. Ne olur s-sevgilim? Uyan lüt-lütfen. B-bırakma beni. Sen beni bırakmazsın. Bırakmazsın değil mi? Seni çok seviyorum herşeyim. S-sana birşey olursa ben yaşayabilir miyim sanıyorsun?" dedim yaralı Gece'nin yüzünü okşayarak. Hastanedeydik ve o uyuyordu. Durumu hala çok ağır olduğu için yoğun bakımdaydı. Söyle derince baktım ona. Öyle masumdu kii. Öyle sessizdi ki . İşte ben bu adam aşığım! Ona bakarak derin düşüncelere dalmıştım. Gözleri yarım açıldı elimi sıkıca tuttu.

"S-selin , S-selin" diyerek sayıkladı. Ona öylece bakmaya devam ettim. Gözyaşlarım gözlerimi yakarak kurtulmaya çalışıyordu. Dayanamayıp bıraktım gözyaşlarımı. Elini yavaşça bıraktım ve odadan çıktım.  Kapıyı kapattım ve önüne oturdum. Dizlerimi kendime doğru çektim. Kafamı dizlerim gömdüm. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Selin'i unutmamış olması çok acı verici. Gizem koşarak yanıma geldi.

"Öykü ne oldu! Geceye mi birşey oldu? Gece nasıl Öykü?!" dedi telaşlanarak.

"Gizem. Selin diye sayıkladı. Onu unutmamış. Onu seviyor Gizem. Onu hiç unutmamış!" dedim hıçkırıklarım arasında.

"Saçmalama Öykü! Seni seviyor o!"

"Selin'i arayacam. Numarasını ver bana. Gece'nin buna ihtiyacı var."