YOU BELONG TO ME

Chapter 4

   Dumating ang araw ng concerto ni Gustavo. Dinaanan sya nito sa kanyang apartment.
  Malimit silang magkasama nitong nakaraang mga araw dahil sa kanilang pag-iinsayo sa mga piyesang ipi-play nila sa mga manunuod.
   Hilig nito ang mga ballad at jazz songs. Sya nman more on Godly songs but since wala na si sister Mary. Nagsanay sya ng mga piyesang love songs.
  May sarili syang version ng mga iyon na nagustuhan ni Gustav.
   Mahilig syang mag mix up ng tempo ng kanyang tinutugtog na piyesa. Biniro pa sya nitong sinisira nya raw ang magandang awit ng mga mang-aawit.
Maliban kasi sa pagpa-piano nya. Sinasabayan nya rin ito ng pag-awit. Di nman sya nagbubuhat ng sariling upuan pero may boses rin kasi syang maipagmamalaki. Noon tanging pagpa-piano lang ang ginagawa nya ngunit ng mamatay si sister Mary. Napagtuunan nya ng pansin ang pag-sabay ng awit sa kanyang pagpa-piano.
Sumailalim sya sa voice lesson ng ilang weeks. Gusto nyang malaman Ang hangganan ng kanyang boses.
    May sarili syang piano sa kanyang apartment. Doon sya nagsasanay kapag wala syang trabaho.
"Are you excited? "Ang untag ni gustav sa kanya.
Napalingon sya rito saka nagpakawala ng.magaan na  ngiti.
"Am nervous Gustavo, baka magcramp ang kamay ko maya! "Ang kinakabahang usal nya rito.
"Oh no, don't be. For my concert's sake cheen! "Ang nanlalaking matang tumitig ito sa kanya.
"I can't help it. "Aniya
"Para ka nmang bago sa pagplay ng piano. Marami ka ng tinugtugan. KinakabAhan ka pa rin hanggang ngayon? "
"Oo nman, di mo maiaalis na wag akong maging kabado. Ito ang unang pagkakataong wala sa tabi ko si sister Mary na tanging nagbibigay lakas ng loob sa akin."aniya
"Fine,Take a  deep breath. it will make you feel better. "Payo nito saka sya iginiya papasok sa concert venue.
Marami ng tao ng mapadaan sila sa tabi patungo sa back stage.
Nandun na karamihan sa mga artistang kasama sa concerto.
Pagkakita nila kay Gustav nagsilapitan ang mga ito at binati ang bagong dating. Ang iba roon mga baguhan lamang sa larangan ng musika. Kilala nya ang karamihan sa mga iyon.
.malimit nyang nakikita ang mga mukha ng mga artist na iyon sa television.
Pumwesto sya sa isang tabi. Kinalma ang kanyang nararamdamang kaba. Sinunod ang payo ni Gustavo na mag deep breath.
    Pumikit sya sandali. Huminga ng malalim at ibinuga iyon ng marahas para mabawasan ang pressure nya.
Alam nyang namamawis na ang kanyang kamay di pa man nag-uumpisa ang concert.
Nilingon nya si Gustavo. Wala na roon ang lalaki.
Maya maya narinig nya ang boses nito. Nagsasalita na ito sa stage. Hudyat na ilang sandali pa magsisimula na Ang concerto.
   Naunang magperform ang isang banda. Pang -apat sya sa magpe-perform on stage.
Natapos na syang ayusan ng make up artist nila. Sinabi nyang baguhin nito ang mukha nya.yung tipong di sya makikilala or matatandaan kapag inalis na ang kanyang makapal na make up.
Magaling ito. Nagbago ang kanyang mukha na nagustuhan nya. Sa pamamagitan kasi noon. Matatago nya ang tunay nyang kaanyuan kapag walang make up. Mananatili ang privacy nya sa sarili.

   Nang sya na ang tinawag agad syang napatayo at napaakyat sa stairs palabas ng stage.
Napag-usapan na nila ni gustav ang magiging stage name nya.
Cheen Marie.
     Tahimik ang mga tao ng lumabas sya kaya bigla syang kinabahan. Di familiar sa mga ito ang pangalang binanggit ng host. Kaya napatahimik ang mga ito. Di gaya ng mga artistang naunang magperform sa kanya na ang lalakas ng mga tili ng nanunuod.
Umupo sya sa piano ng makalapit.
Nakaayos na roon ang piyesa nya.
Kalmadong ipinuwesto ang kamay sa keyboard at nagsimulang magtipa.
     Intro pa lamang iyon ng "I like Chopin." Iyon ang song na napili nya. Simi-ballad version ngunit sa chorus ginawa nyang classical.
    Wala syang naririnig sa mga audience. Saka lang napasinghap ang mga ito ng nagsimula na syang sabayan ng awit ang pagtipa sa piano.
  Narinig nyang nagbigay ang mga ito ng masigabong palakpakan. Muli ring tumahimik at nakinig uli .
   Wala na syang iba pang nakikita kundi ang piano at ang piyesang nasa harapan nya lamang. 
Nadala na sya sa kanyang emosyon sa pag-awit. Kahit nakapikit sya alam ng mga kamay nya ang susunod na titipahin. Saka lamang sya nagmulat ng mata ng papatapos na ang kanyang tinutugtog.
May ngiti sa labing tumayo sya at akmang yuyukod ng magsigawan ang mga tao.
"We want more! "Hiyaw ng mga Ito.
"Whoa! Whoa! Looks like you need to give them their request Cheen Marie! "Ang wika ni Gustav na may malawak na ngiti.
"Only if you play along with me. "Aniyang nginitian ito ng matamis .
Muling naghiyawan ang mga tao kaya napapailing na lumapit si Gustav sa piano.
"You'll sing honey, "anito ng makapwesto sa harapan ng piano.
Napaawang ang labi nya.
"Wait I don't know the song you gonna play. "Bulong nya na may kahinaan lamang.
"I know you know this.. "Anito saka nag-umpisang magtipa sa keyboard.
Duet song ito ni Celine Dion and Paul anka in title "it's hard to say goodbye "
Pinaupo sya nito sa tabi nito.
Kinakabahan man pilit nyang kinalma ang sarili.
"Something in your eyes, is far to refilling. Why must it  be like this,love without feeling. Something wrong With you I know I see it in your eyes. Believe me when I say, it's gonna be ok... "ang madamdaming awit nya.
"I told you from the start, I won't be demanding. "Dugtong nito.
"(I won't be demanding )"second voice na ulit nya.
"If you have a  changed of  heart, I'll be understanding...."awit nito sabay sulyap sa kanya.
"I'll be understanding... "ulit nya
   "When love become so broken heart, and dreams begin to die.... "panabay nilang duet sa chorus.
"Believe me when I say..."awit ni gustav
"We'll work it out somewhere... "dugtong nya.
"I'll never try to hold you back, I wouldn't try controlling you..... "duet nila ulit.
"If it's what you want, "awit ni gustav
"It's what I want...."ang pag awit nyang tugon.
"I want what's best for you.... "panabay nilang duet uli.
"And if there something us that  you looking for, I'll be the first to have you try. Believe me when I say it's hard to say goodbye........ "ang puno ng damdaming    duet nilang dalawa.
Natapos ang ang kanilang duet na puno ng tilian hiyawan ng mga manunuod sa kanilang tandem.
Di nagpahuli si Gustavo sa kanyang boses. Tila sila sina Celine at Paul na kuhang kuha ang emosyon ng dalawa.
Standing oblivion pa ang mga manunuod. Sigaw ng sigaw sa kanilang pangalan. Kinilig ang mga audience sa performance nilang dalawa.
Inalalayan sya ng kaibigang patungo sa gitna saka yumukod sa mga tao.
Ingat sya sa paggalaw dahil mahaba ang kanyang suot na serafina gown. Kulay gray iyon na may mga beads kaya tila sya diamond na kumikinang  kapag natatamaan ng mga ilaw.
   Pagkatapos yumukod Muling nagpalakpakan Ang mga tao. May malawak na ngiti sa labing Inalalayan sya ng lalaki palabas ng back stage.
"That's was awesome performance! "Ang agaw pansin sa kanila ng isang gwapong lalaki na nakaabang sa kanilang paglabas ni Gustav.
"Clarence! I thought you won't come! "Ang nakangiting bulalas nito ng makababa sila ng tuluyan.
"I did. "Ang nakangiti rin nitong tugon sabay lahad ng palad kay gustav.
"Congratulations! You made it pare! "Ang masaya nitong sabi.
Tumingin ito sa gawi nya kaya nilapitan sya ng kaibigan at hinila palapit sa kausap nito.
"This is Cheen Marie my college friend in music! "Ang magiliw nitong pakilala.
"So, you're the woman who sang perfectly! Even playing piano, you are great! "Ang puri nito.
"Thank you. "Ang tipid nyang wika saka kiming nginitian ito.
"Cheen, this is Clarence Cayabyab. the one and only famous pianist in the whole world! "Ang proud na pakilala ni Gustavo sa kaharap.
"Nice meeting you Clarence, "Aniya sabay lahad ng palad rito. Tinanggap iyon ng lalaki. Nagkamay sila saglit.
"Same here Cheen. "Anito na nginitian sya ng matamis.
Di nya alam bakit magaan agad ang loob nya rito. May something syang nararamdaman na di nya kayang pangalanan ng mga sandaling iyon. Tila ba meron silang connection sa isat isa.