Chapter 8:

145 21 4
                                    

Naunang nagising si Anton kaya lumabas agad ito ng kwarto, dun nya lang na pag tando na naka boxer shorts lang pala sya.

Mabilis syang nag tungo sa banyo para mag shower at mag palit narin ng damit.

30 minutes syang nasa loob ng banyo, pag labas nya ay nakita nyang gising na si Marian at may kausap sa landline.

Hindi nya narinig kung ano ang pinag uusapan nila dahil naibaba na nito ang telepono.

Pag harap ni Marian kay Anton, halos lumuwa ang mga mata nya ng makita ang suot suot na pantulog ni Marian.

(Imagine si marian may suot nyan😍)

Nag kukusot pa nang mata nya si Marian ng mapansin ang tulalang si Anton

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Nag kukusot pa nang mata nya si Marian ng mapansin ang tulalang si Anton.

"Sir? Bakit tulala ka?". Inosenteng tanong nya.

" Marian? mag mula ba kagabi yan ang suot suot mo? ". Dahan dahan nyang itinuro ang kasuotan ni Marian na aninag na aninag nya ang hubog ng katawan nito na mala hours glass sa liit ng bewang nito.lalo na nang mapatapat ito sa bintana at tagos doon ang matingkad na sikat ng araw.

" Opo Sir bakit? May problema po ba sa suot ko?I kayo naman po bumili nito diba, sabi nyo pang tulog kaya sinuot ko".

"Ako ba?," Takang tanong ni Anton sa sarili nya habang naka tingin sa dalaga.

Di nya maiwasang hindi mapatingin sa maganda nitong katawan.

Pero bigla syang napa iling.

"Ahm, sige na mag bihis kana,". Utos nya dito.

Tatalikod na sana si Marian nang maalala ni Anton ang tungkol sa kausap nito kanina sa telepono.

" Wait, sino yung kausap mo sa telepono kanina? ".

" A anak daw ni Manang Fe, hindi daw makakapasok si manang dahil nag kasakit ".Paliwanag nya.

Mag sasalita pa sana si Anton ng biglang may nag doorbell.


Pag bukas ni Anton ng pintuan.

" Hey bro! May good news kami sayo! ". Bungad agad ni Aron nasa likod naman nya si Leo.

" Shit". Mahinang bulalas ni Anton. Agad syang tumakbo sa gawi ni Marian at tinakpan ito sa pamamagitan ng pag harang ng katawan nya sa harapan nito.

"Turn around guys". Utos nito sa dalawang kaibigan na naka pasok na sa loob ng bahay nya.

Nag tataka naman ang dalawa sa inastang yun ni Anton. Wala silang nagawa kaya tumalikod nalang sila.

Nag Tama ang mga mata ni Anton at Marian, na halos one inch nalang ang pagitan nila.

" Mag bihis ka, sasama ka sakin sa office ". Sabay iwas ng mata nya dahil naaninag nya ang dalawang bundok ni Marian na hindi naman kalakihan tama lang para maakit sya, ng sandali syang tumungo.

" Talaga?! ". Agad na lumapad ang ngiti sa mga labi ni Marian. Masayang masaya sya dahil hindi sya maiiwan mag isa doon.

Bago dumalikod si Marian ay binati muna nya ang mga kaibigan ni Anton habang nakatalikod pa ang mga ito.

" Hi Sir Leo, Hi Ronron! ". Nakangiti nitong bati habang kumakaway pa.

" Hello Yanyan, ". Sagot ni Aron.

" How are you Marian ". Si Leo.

" Sige na mag bihis kana". Hinawagan ni Anton ang mag kabilang braso nito at pilit ipinihit patalikod sa kanya, bahagyang itinulak nya ito upang maka pagpalit na ng damit.

Tumakbo agad si Marian sa kwarto para mag bihis.

" Bro pwede na ba kaming humarap? ". Tanong ni Leo.

" Pwede na".

"Hay, ang protective naman ni boyfie. ". Pangaasar ni Aron bago sila umupo ni Leo sa sofa.

" Pero bro sigurado ka bang isasama mo sya ulit sa office? paano kung pumunta na naman si Trisha dun at mag abot na naman sila? ". Si Leo.

" Mas maganda na yung nakikita ni Trisha na magkasama kami, para tumigil na sya".

"Pero, wala ka ba talagang feelings for Marian? ". Usisa ni Aron.

" Guys, Ilang beses ko ng sinabi sa inyo, wala at wala akong balak na magustuhan sya". Napapa tawa nalang si Anton sa itinatanong sa kanya ng mga kaibigan nya.

Never nya kasing inisip na mag kakagusto sya kay Marian O kahit na kanino dahil may mabigat syang rason, at kung ano man yun si Aron at Leo lang ang nakaka alam.

Sumang ayon na lang ang mga kaibigan nya sa kanya.

"Pero ano ba yung good news at napa sugod pa kayo dito? ". Pag iiba ni Anton sa usapan.

"A oo nga pala,gusto kang maka usap ni Mr. De Guzman ngayon na, kaya tara na at baka mag bago pa isip nun".

"Talaga! Wait mag bibihis lang ako". Naka short lang kasi si Anton ng pambahay at T-shirt na white. Kaya nag madali itong pumasok sa kanyang clothes room na katabi lang nang kwarto.

Habang si Marian ay pigil pigil ang luha sa likod ng pinto ng kwarto. Dinig na dinig nya kasi ang sinabi ni Anton kani-kanina lang.

Ilang beses na ba syang umiyak dahil lang sa pag mamahal na nararamdaman nya kay Anton na alam nyang hindi nito masusuklian ang pag mamahal na iyon kahit na kailan.






FOREVERMORE (ang alamat)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon