Yᴏᴜ ᴄᴀɴ ᴄᴀʟʟ ᴍᴇ ᴅᴀᴅᴅʏ

#16

Το τηλέφωνο μου χτυπάει σαν τρελό.

Είναι αυτός.

Όλες τις φορές ήταν αυτός.

Από την στιγμή που έφυγα από την παραλία δεν με άφησε σε ησυχία.

Μου αφήνει κλήσεις, μηνύματα και διάφορα άλλα αλλά δεν απαντάω.

Του παραδέχτηκα πως είμαι ερωτευμένη μαζί του και αυτός δεν έκανε τίποτα.

Πώς μπορώ να τον αντικρίσω ξανά?

Τι θα του πω?

Πώς θα συνεχίσει το στοίχημα?

Έβαλα καφέ σε μια κούπα και ρούφηξα μια γουλιά.

Η θερμοκρασία του καφέ έκαψε τα σωθικά μου αλλά δεν με νοιάζει.

Το μόνο που με καίει είναι το μέλλον.

Η πόρτα του σπιτιού μου χτύπησε και πήγα να ανοίξω χωρις να δω απο το ματάκι.

Ήταν ο Jack.

Πήγα να κλείσω την πόρτα αλλά εκείνος έβαλε το πόδι του εμποδίζοντας με και μπήκε μέσα.

"Με αποφεύγεις?"ρώτησε και γέλασα.

"Εγώ? Να σε αποφεύγω εγώ? Γιατί βρε?"ρώτησα κάνοντας την ανήξερη και σήκωσε το φρύδι του.

"Μήπως γιατί μου παραδέχτηκες ότι είσαι ερωτευμένη μαζί μου?"απάντησε και καθάρισα τον λαιμό μου.

"Κοίτα Jack, δεν το εννοούσα. Ήταν η επήρεια του κρασιού."είπα και με κοίταξε σοβαρός.

"Λένε πως όταν μεθάς λες τις μεγαλύτερες αλήθειες."είπε και έβρισα από μέσα μου.

"Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι, εγώ όταν μεθάω δεν ξέρω τι λέω."είπα και πήγα στην κουζίνα να αφήσω την κούπα με τον καφέ αφού είχε κρυώσει και δεν μπορούσα να τον πιω.

"Ωραία αφού έχουμε ξεκαθαρίσει ότι δεν σε θέλω και δεν με θες ερωτικά, μπορείς να γυρίσεις σπίτι μου για να τελειώσουμε το στοίχημα. Έτσι κι αλλιώς έμειναν δυόμιση βδομάδες."είπε και τον κοίταξα χαμογελαστά.

"Φυσικά."είπα και πήγα στο δωμάτιο μου να ντυθώ.

Έβαλα αυτά👇